Quo vadis - streszczenie

Ogłasza, że niedługo powróci do Wiecznego Miasta i obywatele nie muszą obawiać się o życie publiczne w Rzymie. Następnego dnia w towarzystwie augustianów odwiedza świątynię Westy, gdzie doznał nagłego objawienia i zemdlał. Winicjusz podtrzymał Cezara, dzięki czemu ten nie upadł, za co Neron był mu wdzięczny. Tigellin, doradca cesarza i rywal Petroniusza, organizuje wspaniałą ucztę dla swego pana, ponieważ pragnie stać się jego ulubieńcem. Na ucztę zaproszono Winicjusza, a jego wuj liczył, że młody patrycjusz zdoła zapomnieć o Ligii, zajmując się którąś z pięknych kobiet, które pojawią się na uczcie dla rozrywki zebranych.
    
Tigellinowi zależało, by uczta wypadła jak najlepiej. Kosztowała ogromne sumy, które zdobyto, obciążając kosztami wszystkie prowincje Cesarstwa Rzymskiego. Nie szczędzono środków na sprowadzenie zwierząt z całego znanego świata, zgromadzono ogromne ilości wina, które podano w naczyniach z Aleksandrii. Zebranym czas uprzyjemniały nagie niewolnice grające na instrumentach. Neron miał zasiąść na wielkiej tratwie z pozłacanych belek, na której ustawiono stół przykryty wielkim namiotem. Cezar był zachwycony, ponieważ nigdy nie widział czegoś podobnego.
    
Podczas uczty do Winicjusza podeszła piękna kobieta, która osłoniła swą twarz. Próbowała uwieść młodego patrycjusza, jednak ten odmówił, tłumacząc się, że kocha inną kobietę. Tajemnicza dama już miała odsłonić swój welon i ujawnić swą tożsamość, jednak Petroniusz przeszkodził jej. Wiedział, że tą kobietą jest Poppea, i gdyby Marek dowiedział się o tym, nie mógłby jej odmówić pod groźbą niełaski. Winicjusz pod wpływem wina wykrzyknął, że ma dość takich uczt, dość tego całego miasta i dość Cezara, po czym odszedł. Zasmuciło to Petroniusza, który zrozumiał, że jego siostrzeniec zmienił się tak bardzo, iż nie