Syzyf uosabia nierozsądną przebiegłość wobec pewnych zasad, które ogólnie obowiązują. Jest on krnąbrnym, wyniosłym człowiekiem, ulubieńcem bogów, ich przyjacielem, dzięki czemu czuje się niezagrożony i robi co chce, nie zważając na konsekwencję swoich czynów. Wykorzystuje on zaufanie jakim darzyli go bogowie, po to by osiągnąć swój cel – wieczną młodość i nieśmiertelność. Zostaje za to surowo ukarany.
Do współczesnego słownika weszło pojęcie związane bezpośrednio z tym mitem:
Syzyfowa praca to synonim ciężkiej, nigdy niekończącej się pracy, która w efekcie nie przynosi żadnych korzyści i jest ona konsekwencją pewnego działania bez uprzedniego przemyślenia jego konsekwencji.
Motyw syzyfowej pracy został użyty przez jednego z wielkich polskich twórców – Stefana Żeromskiego, w jego dziele Syzyfowe prace.