Miejscem akcji jest XIX-wieczna Warszawa. Prus, zgodnie z postulatami pozytywistycznymi, opisuje życie codzienne jej mieszkańców, w tym wypadku ubogiej warstwy społeczeństwa.
Autor skupia się głównie na wydarzeniach, które mają miejsce w domu młodego małżeństwa, od czasu do czasu zarysowując tylko inne miejsca wypadków, jak na przykład ulicę, na której pani rozmawiała z doktorem czy okolice Łazienek, które były miejscem jednego z ich wspólnych spacerów.
Czas akcji ma budowę ramową, a zatem właściwa fabuła jest zawarta pomiędzy przemyśleniami narratora, które stanowią odrębny czas w noweli. Książka zbudowana jest na zasadzie jego retrospekcji.
Wychodzi on od opisu wyglądu kamizelki i w ten sposób mówi o wspomnieniach związanych z jej poprzednim właścicielem i jego żoną. Za pomocą tego zabiegu rekonstruuje ich historię. Narracja retrospektywna dotyczy zatem przede wszystkim zachowania dwojga bohaterów, ale autor mówi także o tych epizodach, których bezpośrednim świadkiem nie był.
Fabuła właściwa, dotycząca małżeństwa, obejmuje czas od kwietnia (kiedy wprowadza się ono do kamienicy) do listopada (śmierć urzędnika i wyprowadzka jego żony).
Miejscem akcji jest XIX-wieczna Warszawa. Autor skupia się głównie na wydarzeniach, które mają miejsce w domu młodego małżeństwa, od czasu do czasu zarysowując tylko inne miejsca wypadków.