Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
ZAMKNIJ X

Antek - Geneza utworu

Historię życia tytułowego Antka – wiejskiego chłopca – poznajemy bardzo przekrojowo i ogólnikowo. Narrator niespecjalnie wdaje się w szczegóły, a opis pozbawia zbędnej emocjonalności czy niepotrzebnego moralizatorstwa. Antek nie jest postacią w żaden sposób stereotypową – biorąc pod uwagę specyfikę idei epoki pozytywizmu – jego historia nie jest oparta więc na pewnym schemacie, aczkolwiek głównym zadaniem literatury jest w tym okresie przede wszystkim utylitaryzm (czyli użyteczność dla społeczeństwa) oraz tendencyjność, a więc prosta fabuła oraz nieprzerywanie ciągłości przyczynowo-skutkowej. I w ten oto sposób nie spotkamy w noweli jakiegokolwiek chaosu, wszystko zdaje się być idealnie poukładane, a wydarzenia harmonijnie następująco po sobie.
Prus porusza tutaj wiele ważnych problemów, które były kluczowe dla szerzenia nowych postulatów przez pozytywistów. Manifesty te propagowały na pierwszym miejscu takie czynniki, jak: praca organiczna czy praca u podstaw. Praca organiczna oparta została więc na wszelkich pozostałych legalnych możliwościach walki z zaborcą. Natomiast w „Antku” szczególnie mocno zaakcentowane zostały idee pracy u podstaw, która swoim zasięgiem obejmowała głównie chłopów, szerzenie oświaty wśród nich, cofanie zaściankowości i ciemnoty na wsi.
„Antek” jest nowelą, a to znaczy: utworem niewielkim objętościowo, z małą ilością występujących w niej postaci, nieskomplikowaną, prostą w odbiorze, niepotrzebującą zawiłych interpretacji, zawierającą jeden stały, niezmienny wątek. Czytelnik noweli nie miał się bowiem skupiać na wyłapywaniu sensów z poszczególnych cząstek i dowolnego tworzenia z nich dużej mozaiki znaczeniowej, lecz poprzez łatwą lekturą, niepotrzebującą naukowego wyjaśnienia powinien był dojść on do tego, jaki jest w niej zawarty przekaz (tzw. „co


Komentarze

    6 + 5 =