Sam tytuł „Pan Cogito” nawiązuje do kartezjańskiej sentencji „Cogito ergo sum” („Myślę, więc jestem”) i jasno sugeruje zawartość całego zbioru. Również tytuły kolejnych wierszy, np. „Rozmyślania Pana Cogito o odkupieniu” czy „Pan Cogito rozmyśla o cierpieniu”, określają tematy rozważań i refleksji filozoficznych oraz etyczno-moralnych, z jakimi czytelnik zetknie się w tomiku.
Pan Cogito jest swoistym przewodnikiem i kierunkowskazem dla każdego człowieka, który szuka własnej drogi. Podkreśla, iż podstawowymi wartościami, jakimi człowiek winien się kierować w życiu, są: godność, odwaga, wierność wyznawanym zasadom. To one warunkują człowieczeństwo, chociaż nie zawsze są rozumiane i respektowane.
„Pan Cogito” to rodzaj wnikliwej poezji, pełnej mądrych przemyśleń i uwag. Zachęca do zatrzymania się i rozejrzenia dookoła, a także do refleksji nad sobą i otaczającym światem.
Język „Pana Cogito”, choć konkretny i logiczny, zawiera wiele rozbudowanych metafor, dzięki którym wiersze Herberta zyskują swój niepowtarzalny wymiar.
Tomik zakończony jest utworem „Przesłanie Pana Cogito”, napisanym tonem nakazu, i będącym ostatecznym zbiorem wskazań moralnych i estetycznych dla każdego myślącego człowieka.
