Utyka jest metaforą państwa uciśnionego systemem totalitarnym. Ludzie, mieszkający w nim uczą się kłamstwa, obojętności wobec terroru. Ludzie, nie reagując na teraźniejszość i nie myśląc o przyszłości, zatracają się w najbardziej instynktownych zachowaniach, by w ogóle przetrwać.
Straciła na znaczeniu religia, podstawowe zasady moralne. Jedynie Pan Cogito w ciemności swojego pokoju zauważa zło, które dzieje się dookoła. Chciałby „chciałby stanąć/ na wysokości sytuacji/ to znaczy/ spojrzeć losowi/ prosto w oczy”.
System totalitarny degraduje ludzi, spłaszcza ich do poziomu zwierząt i sprawia, że stają się obojętni na zło, które-jak twierdzą-jest od nich potężniejsze.
Straciła na znaczeniu religia, podstawowe zasady moralne. Jedynie Pan Cogito w ciemności swojego pokoju zauważa zło, które dzieje się dookoła. Chciałby „chciałby stanąć/ na wysokości sytuacji/ to znaczy/ spojrzeć losowi/ prosto w oczy”.
System totalitarny degraduje ludzi, spłaszcza ich do poziomu zwierząt i sprawia, że stają się obojętni na zło, które-jak twierdzą-jest od nich potężniejsze.
