Wszyscy bohaterowie Czarnych kwiatów (z wyjątkiem bezimiennej dziewczyny) są dobrymi przyjaciółmi bądź znajomymi poety. Norwid często ich odwiedza, nawet w ostatnich dniach, starając się wesprzeć ich w cierpieniu.
Łączy ich wspólna przeszłość, znajomości i zainteresowania. Wyrazem przywiązania do tych ludzi jest właśnie niniejszy utwór, stanowiący hołd dla ich pamięci.
Łączy ich wspólna przeszłość, znajomości i zainteresowania. Wyrazem przywiązania do tych ludzi jest właśnie niniejszy utwór, stanowiący hołd dla ich pamięci.
