Osobą mówiącą w wierszu jest człowiek, prawdopodobnie bardzo religijny katolik, o czym świadczy dobra znajomość Pisma Świętego. Postrzega szatana jako wszelkie zło, które odpowiada za „i śmierć, i cierpienia”. Diabeł jest dla niego zawistną o boską miłość do ludzi istotą, „rwącą prawa”. Z kolei Boga podmiot liryczny traktuje jako opiekuna, martwiącego się o swoją trzodę. To On, dla dobra człowieka, miał przechytrzyć dzieło szatana i dać ludziom możliwość ŚWIADOMEJ przeszłości.
Osobę mówiącą w utworze można utożsamić z Norwidem, co łączy się z romantyczną koncepcją poety.
Podmiot liryczny może być utożsamiony z autorem, bo takie było założenie romantyków. Jest on głęboko wierzącym katolikiem, podziwiającym Pana za Jego dobroć i opiekuńczość nad ludźmi. Jednocześnie postrzega szatana jako przyczynę wszelkiego zła na świecie.
Osobę mówiącą w utworze można utożsamić z Norwidem, co łączy się z romantyczną koncepcją poety.
Podmiot liryczny może być utożsamiony z autorem, bo takie było założenie romantyków. Jest on głęboko wierzącym katolikiem, podziwiającym Pana za Jego dobroć i opiekuńczość nad ludźmi. Jednocześnie postrzega szatana jako przyczynę wszelkiego zła na świecie.
Osobą mówiącą w wierszu jest człowiek, prawdopodobnie bardzo religijny katolik, o czym świadczy dobra znajomość Pisma Świętego. Postrzega szatana jako wszelkie zło, które odpowiada za „i śmierć, i cierpienia”. Diabeł jest dla niego zawistną o boską miłość do ludzi istotą, „rwącą prawa”. Z kolei Boga podmiot liryczny traktuje jako opiekuna, martwiącego się o swoją trzodę. To On, dla dobra człowieka, miał przechytrzyć dzieło szatana i dać ludziom możliwość ŚWIADOMEJ przeszłości.
Osobę mówiącą w utworze można utożsamić z Norwidem, co łączy się z romantyczną koncepcją poety.
Podmiot liryczny może być utożsamiony z autorem, bo takie było założenie romantyków. Jest on głęboko wierzącym katolikiem, podziwiającym Pana za Jego dobroć i opiekuńczość nad ludźmi. Jednocześnie postrzega szatana jako przyczynę wszelkiego zła na świecie.
Osobę mówiącą w utworze można utożsamić z Norwidem, co łączy się z romantyczną koncepcją poety.
Podmiot liryczny może być utożsamiony z autorem, bo takie było założenie romantyków. Jest on głęboko wierzącym katolikiem, podziwiającym Pana za Jego dobroć i opiekuńczość nad ludźmi. Jednocześnie postrzega szatana jako przyczynę wszelkiego zła na świecie.
