Norwid zaczerpnął swą wizję prawdopodobnie ze Starego Testamentu, w którym „(…) śmierć weszła na świat przez zawiść diabła”. Sytuacją liryczną jest wprowadzenie przez szatana świadomości przeszłości do ludzkiego umysłu. Pamiętając, będą nieszczęśliwi. W wierszu pokazane są też starania Stwórcy, który, przeczuwając nieszczęście, próbuje „zneutralizować” przyszły ból, wywołany taką formą wiedzy człowieka. Ostatecznie wiąże z ich historią emocje, dzięki którym staje się ona realna i „warta przeżycia”.
Sytuacją liryczną wiersza jest moment, w którym szatan zesłał na ludzi wspomnienia. Bóg, który zrozumiał wynikające z tego cierpienia, próbował pomóc ludziom. Udało Mu się sprawić, aby życie, a więc też przeszłość, było świadome.
Sytuacją liryczną wiersza jest moment, w którym szatan zesłał na ludzi wspomnienia. Bóg, który zrozumiał wynikające z tego cierpienia, próbował pomóc ludziom. Udało Mu się sprawić, aby życie, a więc też przeszłość, było świadome.
Norwid zaczerpnął swą wizję prawdopodobnie ze Starego Testamentu, w którym „(…) śmierć weszła na świat przez zawiść diabła”. Sytuacją liryczną jest wprowadzenie przez szatana świadomości przeszłości do ludzkiego umysłu. Pamiętając, będą nieszczęśliwi. W wierszu pokazane są też starania Stwórcy, który, przeczuwając nieszczęście, próbuje „zneutralizować” przyszły ból, wywołany taką formą wiedzy człowieka. Ostatecznie wiąże z ich historią emocje, dzięki którym staje się ona realna i „warta przeżycia”.
Sytuacją liryczną wiersza jest moment, w którym szatan zesłał na ludzi wspomnienia. Bóg, który zrozumiał wynikające z tego cierpienia, próbował pomóc ludziom. Udało Mu się sprawić, aby życie, a więc też przeszłość, było świadome.
Sytuacją liryczną wiersza jest moment, w którym szatan zesłał na ludzi wspomnienia. Bóg, który zrozumiał wynikające z tego cierpienia, próbował pomóc ludziom. Udało Mu się sprawić, aby życie, a więc też przeszłość, było świadome.
