Temat miłości został szczególnie wyzyskany przez Sienkiewicza właśnie w postaci trójkąta miłosnego.
W Potopie dotyczy Kmicica, Oleńki oraz Bogusława Radziwiłła. Sienkiewicz odtwarza tu znany z „Ogniem i mieczem” układ, który powtórzy także w „Panu Wołodyjowskim”: o względy jednej kobiety walczą dwaj śmiertelni przeciwnicy. Jeden reprezentuje dobro, drugi jest przesiąknięty złem.
W Potopie dotyczy Kmicica, Oleńki oraz Bogusława Radziwiłła. Sienkiewicz odtwarza tu znany z „Ogniem i mieczem” układ, który powtórzy także w „Panu Wołodyjowskim”: o względy jednej kobiety walczą dwaj śmiertelni przeciwnicy. Jeden reprezentuje dobro, drugi jest przesiąknięty złem.
