prowadzić wojnę podjazdową.
Oleńka Billewiczówna w Taurogach odpiera zaloty księcia Bogusława Radziwiłła. Ten dowiaduje się, że jego brat zmarł w oblężonym Tykocinie i wyjeżdża. Oleńka od Hasslinga słyszy, że książę się w niej zakochał i chce ją uwieść. Dowiaduje się też, że książę jest stronnikiem Szwedów. Hassling pośrednio potwierdza też wieści, że Kmicic obiecywał porwać polskiego króla. Dziewczyna postanawia wstąpić do klasztoru. Układa plan ucieczki, ale Bogusław niespodziewanie wraca. Sługa księcia, Sakowicz, podsuwa mu myśl o ślubie z Oleńką. Ceremonię odprawiłby ksiądz katolicki, który przeszedł na luteranizm. Dlatego ślub byłby nieważny, ale wiedzieliby o tym tylko Bogusław i jego sługa. Fortel nie udaje się, Oleńka odmawia poślubienia księcia. Rozgniewany Radziwiłł, nie zważając już na żadne pozory, biegnie do komnaty dziewczyny, by ją wziąć siłą, ale ogarnia go tajemnicza niemoc.
Po dwóch dniach książę odzyskuje zdrowie i rusza na Podlasie. Po drodze odwiedza spalony majątek Billewiczów i wykopuje ich pieniądze, o których wspomniał miecznik rosieński. Oleńka prosi o pomoc w ucieczce Ketlinga, ten odmawia, bo wiąże go służba dla księcia. Do Taurogów przybywa Anusia Borzobohata, natychmiast zaprzyjaźnia się z Oleńką. Obie planują ucieczkę. Ich plan krzyżuje Sakowicz, przysłany przez Bogusława. Ucieka tylko miecznik Billewicz, organizuje mały oddział szlachty i gnębi szwedzką załogę Taurogów. Sakowicz stara się o względu Anusi. Bogusław rusza do Królewca, gdzie łączy swe siły z wojskami generała Douglasa i Radziejowskiego. Razem mają powstrzymać pochód Kmicica na Litwę. Ale pan Andrzej i jego Tatarzy są nieuchwytni i nieustannie nękają żołnierzy szwedzkich zasadzkami i atakami. Kmicic spotyka się z oddziałami hetmana Gosiewskiego, są wśród nich Wołodyjowski i
Oleńka Billewiczówna w Taurogach odpiera zaloty księcia Bogusława Radziwiłła. Ten dowiaduje się, że jego brat zmarł w oblężonym Tykocinie i wyjeżdża. Oleńka od Hasslinga słyszy, że książę się w niej zakochał i chce ją uwieść. Dowiaduje się też, że książę jest stronnikiem Szwedów. Hassling pośrednio potwierdza też wieści, że Kmicic obiecywał porwać polskiego króla. Dziewczyna postanawia wstąpić do klasztoru. Układa plan ucieczki, ale Bogusław niespodziewanie wraca. Sługa księcia, Sakowicz, podsuwa mu myśl o ślubie z Oleńką. Ceremonię odprawiłby ksiądz katolicki, który przeszedł na luteranizm. Dlatego ślub byłby nieważny, ale wiedzieliby o tym tylko Bogusław i jego sługa. Fortel nie udaje się, Oleńka odmawia poślubienia księcia. Rozgniewany Radziwiłł, nie zważając już na żadne pozory, biegnie do komnaty dziewczyny, by ją wziąć siłą, ale ogarnia go tajemnicza niemoc.
Po dwóch dniach książę odzyskuje zdrowie i rusza na Podlasie. Po drodze odwiedza spalony majątek Billewiczów i wykopuje ich pieniądze, o których wspomniał miecznik rosieński. Oleńka prosi o pomoc w ucieczce Ketlinga, ten odmawia, bo wiąże go służba dla księcia. Do Taurogów przybywa Anusia Borzobohata, natychmiast zaprzyjaźnia się z Oleńką. Obie planują ucieczkę. Ich plan krzyżuje Sakowicz, przysłany przez Bogusława. Ucieka tylko miecznik Billewicz, organizuje mały oddział szlachty i gnębi szwedzką załogę Taurogów. Sakowicz stara się o względu Anusi. Bogusław rusza do Królewca, gdzie łączy swe siły z wojskami generała Douglasa i Radziejowskiego. Razem mają powstrzymać pochód Kmicica na Litwę. Ale pan Andrzej i jego Tatarzy są nieuchwytni i nieustannie nękają żołnierzy szwedzkich zasadzkami i atakami. Kmicic spotyka się z oddziałami hetmana Gosiewskiego, są wśród nich Wołodyjowski i
