Siostra Marysia i ukochana Jagmina. Równie drobna i wątła jak brat. Cicha, skromna i wrażliwa, bardzo do niego przywiązana: „Brat uczył siostrę, siostra pomagała bratu i zawsze byli razem, we dwoje: w szkole, w domu, na ulicach miasteczka, na drogach polnych i leśnych”.
Choć obawia się o życie brata, rozumie i szanuje jego decyzję o przyłączeniu się do powstańców.
Jednak w trosce o niego, prosi Jagmina o opiekę nad Marysiem. Po śmierci ukochanych mężczyzn jest osamotniona i zrozpaczona. By uczcić ich pamięć, zostawia na polanie maleńki krzyżyk i na zawsze odchodzi.
