w tym młody pan Nowowiejski, który spotkał się tutaj z ojcem. Michał Wołodyjowski wydał przyjęcie, w którym wziął udział także Azja. Młody Nowowiejski podczas wieczoru oświadczył się Zofii Boskiej, a jego ojciec zgodził się na ich ślub. Młody następnego dnia pojechał do Raszkowa, by przygotować tam pokoje dla gości weselnych. Ewa z Basią zostają w Chreptiowie. Azja otrzymuje od Bogusza list, z którego dowiaduje się o odmowie hetmana i o zakazie rozmów z pułkownikami tatarskimi. Postanawia porwać Basię i wysyła Halima, by nakazał Tatarowi Kryczyńskiemu okrążyć Raszków oraz rozkazał innym oddziałom tatarskim zaatakować polskie posterunki na pograniczu. Basia ze względu na zakochaną w Azji Ewę prosi Michała, by pozwolił im obu udać się do Raszkowa w jego towarzystwie.
W drodze do Raszkowa Azja w końcu zdradza swe uczucia do Basi i oznajmia, że nikomu jej nie odda. Pani Wołodyjowska początkowo nie wierzy to, ale kiedy zdała sobie sprawę z powagi sytuacji, zdzieliła Azję kolbą pistoletu po głowie, wskoczyła na konia i pognała do Chreptiowa. Azja odzyskał przytomność dopiero po kilku dniach, wściekły zaatakował Raszków, zabił starego Nowowiejskiego i porwał Ewę. Posłał za Basią pościg, jednak nie odnalazł on żadnych śladów po niej.
Basia wyczerpana po ciężkiej wędrówce dociera do Chreptiowa i informuje Michała, co się stało. Wszyscy zebrani natychmiast ruszyli na koń, by pomścić zło, jakie Azja wyrządził ukochanej pani. Zagłoba zajmuje się Basią, udaje mu się sprowadzić z Kamieńca lekarza, który zapewnił, że pani wróci do zdrowia. Szczęśliwy z powodu ozdrowienia ukochanej Wołodyjowski przyrzeka wybudować w Chreptiowie kościółek.
Poselstwo Azji nie dotarło do Tatarów, ponieważ przechwycił je Gorzeński w Mohilowie, zdołał pokonać oddział
