Mit o Orfeuszu i Eurydyce opowiada o wielkiej sile miłości. Jest jednak także przypowieścią o przeznaczeniu. Uczucie, które łączy parę mitycznych kochanków zostaje wystawione na próbę. Śpiewakowi wydaje się, że może odwrócić zły los i przywrócić ukochanej życie. Jest nawet na dobrej drodze. Cerber oraz erynie ulegają jego głosowi, co da się odczytać jako podatność ciemnej strony świata na sztukę. Orfeuszowi udaje się pokonać stróża śmierci oraz boginie zemsty, Cerber zostaje oswojony, a Orfeusz wędruje przez krainę ciemności. Zbyt szybko chce zobaczyć Eurydykę i doświadczyć jej obecności, jeszcze zanim zdołają oboje opuścić Hades. Spogląda na Eurydykę, więc zamiast wydostać siebie i ją, udaje mu się uratować tylko własne życie – choć jednocześnie traci swoją „drugą połowę”.
Ogólna wymowa mitu jest taka, że nie da się oszukać przeznaczenia.
