Powieść "Trzej muszkieterowie" Aleksandra Dumas to pierwsza część
trylogii, opowiadającej o przygodach czterech muszkieterów: Atosa,
Portosa, Aramisa i D'Artagnana. Zdobyła ogromną popularność na całym
świecie i odbiła swe piętno na kulturze, popularyzując określony typ
powieści historyczno-przygodowej, nazwanej powieścią płaszcza i szpady.
Główną postacią negatywną tej powieści jest wielka intrygantka i femme
fatale – Milady de Winter. Poznajemy ją jako wdowę po brytyjskim
dostojniku, lordzie de Winter. To kobieta wielkiej piękności, dlatego
od razu zwraca na siebie uwagę D'Artagnana.
Jej pełne imię brzmiało Milady Clarick de Winter. Niewiele o niej wiadomo aż do końca powieści, kiedy dowiadujemy się skrzętnie ukrywanej przez nią prawdy o jej życiu. Swą wczesną młodość spędziła w zakonie, ale kiedy wkroczyła w wiek nastoletni, uwiodła pewnego księdza, z którym postanowiła uciec. Wkrótce została wtrącona do więzienia i wypalono jej znak hańby na karku. Tym razem dzięki swoim wdziękom przekonała syna nadzorcy, aby ją wypuścił. Dołączył do niej jej kochanek, któremu udało się zbiec z więzienia, i razem pojechali do francuskiej prowincji. Tam Milady poznała hrabiego La Fere, któremu opowiedziała, że ksiądz jest jej bratem. Wyszła za hrabiego za mąż, ale pewnego dnia, podczas wycieczki po lesie, małżonek znalazł jej znak na ciele. Wówczas dowiedział się o przeszłości swojej pięknej żony i zrozumiał, że wyszła ona za niego tylko dla pieniędzy, ponieważ jest niegodziwą kobietą. Powiesił ją na pobliskim drzewie i odszedł, zmieniając swoją tożsamość i odtąd nazywając się Atosem.
Hrabia, późniejszy muszkieter, był pewien, że Milady zginęła na prowizorycznej szubienicy, jednak udało jej się przeżyć. Wyszła za mąż za angielskiego lorda de Winter. Jej mąż wkrótce umiera
Jej pełne imię brzmiało Milady Clarick de Winter. Niewiele o niej wiadomo aż do końca powieści, kiedy dowiadujemy się skrzętnie ukrywanej przez nią prawdy o jej życiu. Swą wczesną młodość spędziła w zakonie, ale kiedy wkroczyła w wiek nastoletni, uwiodła pewnego księdza, z którym postanowiła uciec. Wkrótce została wtrącona do więzienia i wypalono jej znak hańby na karku. Tym razem dzięki swoim wdziękom przekonała syna nadzorcy, aby ją wypuścił. Dołączył do niej jej kochanek, któremu udało się zbiec z więzienia, i razem pojechali do francuskiej prowincji. Tam Milady poznała hrabiego La Fere, któremu opowiedziała, że ksiądz jest jej bratem. Wyszła za hrabiego za mąż, ale pewnego dnia, podczas wycieczki po lesie, małżonek znalazł jej znak na ciele. Wówczas dowiedział się o przeszłości swojej pięknej żony i zrozumiał, że wyszła ona za niego tylko dla pieniędzy, ponieważ jest niegodziwą kobietą. Powiesił ją na pobliskim drzewie i odszedł, zmieniając swoją tożsamość i odtąd nazywając się Atosem.
Hrabia, późniejszy muszkieter, był pewien, że Milady zginęła na prowizorycznej szubienicy, jednak udało jej się przeżyć. Wyszła za mąż za angielskiego lorda de Winter. Jej mąż wkrótce umiera
