Rozdział 1
W porcie w Marsylii we Francji, podniecony tłum obserwuje wpłynięcie statku Faraona. Właściciel statku, pan Morrel, zostaje przywitany przez smutną wiadomość- kapitan statku zmarł w trakcie rejsu. Dziewiętnastoletni przystojny członek załogi informuje jednak Morrela, że mimo śmierci kapitana, podróż przebiegła bezproblemowo, a towary dowieziono bezpiecznie. Morrel jest zachwycony sprawnością, z jaką Dantes sprawował funkcję tymczasowego kapitana.
Danglars, odpowiedzialny za sprawy finansowe statku, zmienia opinię Morrela. Mówi, ze Dantes rozkazał zatrzymać statek na Elbie, co kosztowało załogę cenny czas. Dantes wyjaśnia, że spełniał ostatnią wolę kapitana, czyli dostarczenie paczki do zesłanego generała Bertranda. Mówi, że podczas pobytu na wyspie, rozmawiał z Napoleonem, zdetronizowanym cesarzem Francji. Morrel pyta Dantesa, co myśli o Danglarsie. Dantes mówi, że ma osobisty uraz do Danglarsa, chociaż ten wykonuje swoją pracę bardzo solennie. Morrel, zachwycony młodzieńcem, oznajmia, że Dantes zostanie mianowany nowym kapitanem Faraona.
Rozdział 2
Dantes udaje się w odwiedziny do ojca. Jest zszokowany stanem ojca, odkrywa, ze ten głodował ostatnie kilka miesięcy. Mimo, ze Dantes zostawił ojcu 200 franków, krawiec Caderousse kazał mężczyźnie spłacić dług syna. Edmund Dantes mówi ojcu o swoim awansie i daje mu złoto. Caderousse odwiedza dom, aby przywitać Dantesa. Młodzieniec grzecznie traktuje sąsiada. Krawiec gratuluje Edmundowi, a później idzie na dół, gdzie czeka na niego Danglars. Meżczyźni rozmawiają o nielubianym Dantesie i oskarżają go o bycie arogantem. Krawiec mówi, że szczęście Dantesa może się odmienić, bowiem kobieta, którą kocha, Mercedes, była widziana z innym mężczyzną. Postanawiają poczekać pod jej domem, aby zobaczyć reakcję Dantesa.
Rozdział 3
Dantes udaje się do Mercedes, pięknej Hiszpanki. Znajduje ja w towarzystwie Fernanda Mondego, jej kuzyna, który od lat starał się ją poślubić. Mercedes wita Dantesa gorącym uściskiem, a Fernand odchodzi. Po drodze mija krawca i Danglarsa pijących wino, którzy go wołają i namawiają przeciw Dantesowi. Para wychodzi z domu i mówi im, ze następnego dnia biorą ślub, gdyż Edmund musi udać się później do Paryża, spełnić ostatnią wolę kapitana. Mimo że Dantes nie wyjawia, po co tam jedzie, Danglars podejrzewa, że chodzi o dostarczenie listu, który powierzył mu Napoleon, do bonapartystów, którzy pomagają Napoleonowi odzyskać władzę. Danglars wpada na szatański plan.
Rozdział 4
Danglars i Fernand knują spisek przeciw Dantesowi. Fernand nie chce zabijać Dantesa, bo wtedy i Mercedes popełni samobójstwo. Danglars proponuje, że powinni zatem posłać Dantesa do więzienia. Danglars pisze oficjalny list do sędziego, że Dantes ma list od Napoleona. Carderousse protestuje przeciw takiemu zniesławieniu, wiec Dangalrs udaje, że drze list i wyrzuca. Carderousse odchodzi, a Danglars planuje nadanie listu.
Rozdział 5
W połowie zaręczynowego wesela Edmunda i Mercedes, strażnicy aresztują Dantesa. Wszyscy są zszokowani, włącznie z oskarżonym. Danglars oferuje, że zastąpi Dantesa jako kapitana, a Morrel się na to zgadza.
Rozdział 6
W innej części miasta ma miejsce inne wesele, z okazji zaręczyn arystokratycznej pary: córki markiza Saint- Meran i Gerarda de Villefort, prokuratora Marsylii. Villefort jest synem Bonapartysty, nienawidzi jego poglądów i pragnie niszczyć zwolenników Napoleona. Takimi działaniami zdobył sobie urząd. Wesele zostaje przerwane, gdy prokurator zostaje wezwany, żeby rozstrzygnąć sprawę bonapartysty Dantesa.
Rozdział 7
Morrel próbuje bronić Dantesa, do pokoju wchodzi Villefort. Dantes wyznaje, ze niesie do Paryża list od Napoleona, ale sam jest niewinny, bo jedynie spełnia ostatnią wolę kapitana. Mówi, ze kocha i oddaje się tylko swojemu ojcu, Mercedes i panu Morrel. Villefort postanawia uwolnić chłopca, jeśli ten wyzna, do kogo jest owy list. Adresat to Noirtier - ojciec Villeforta. Bojąc się, że sprawa wyjdzie na jaw i zniszczy jego własną reputację, Villefort postanawia aresztować chłopca, i wysłać daleko na zawsze.
Rozdział 8
Villefort każe zamknąć Dantesa w twierdzy w If, więzieniu dla najgorszych przestępców politycznych. Tam Edmund chce zobaczyć zarządcę i rzuca się na strażnika, gdy mu na to nie zezwala. W ramach kary, Dantes zostaje zesłany do lochu. Strażnik opowiada Dantesowi o więźniu, który ciągle oferuje strażnikom milion franków za wypuszczenie.
Rozdział 9
Villeford oznajmia narzeczonej, że musi się udać do Paryża. Mówi teściowi, że jeśli tylko zjawi się na czas u króla, zdobędzie majątek. Villefort spotyka Mercedes, która pyta o Edmunda. Widząc, ze niszczy życie niewinnemu chłopcu w imię własnych ambicji, Vilefort czuje straszny żal.
Rozdział 10
Villefort spieszy do Paryża, aby donieść o liście królowi Ludwikowi XVIII. Oznajmia królowi, że jest przeciw niemu spisek.
Rozdział 11
Ostrzeżenie Villeforta jest zbyt późne, Napoleon już jest we Francji i idzie na Paryż. Niemniej, Villefort zdobywa wdzięczność króla i generałów.
Rozdział 12
Noirtier odwiedza Villeforta. Prokurator mówi ojcu, ze policja go szuka za zabójstwo królewskiego generała. Noirtier wobec tego goli brodę, zmienia ubrania, a wychodząc, mówi synowi, że Napoleon już wkrótce będzie znów u władzy dzięki wielkiemu poparciu społecznemu.
Rozdział 13
Napoleon szybko podbija Francję. Teraz bonapartyzm nie jest juzżprzestępstwem, wiec pan Morrel prosi Villeforta kilka razy o uniewinnienie Dantesa, ale zawsze zbywany jest pustymi obietnicami. Danglars nie wie, że Villefort ma osobisty interes w więzieniu Dantesa i boi się, że chłopak może odzyskać wolność i szukać zemsty. Przenosi się do Madrytu. Fernand pociesza Mercedes i zdobywa jej przychylność, ale musi udać się do armii Napoleona. W tym czasie ojciec Edmunda umiera ze żalu. Morrel opłaca jego pogrzeb. Po stu dniach władzy, Napoleon jest znowu zdetronizowany i Ludwik obejmuje władzę.
Rozdział 14
Inspektor generalny odwiedza twierdzę w If, gdzie Dantes błaga go o uczciwy proces. Inspektor obiecuje się tym zająć. Kiedy widzi dokumenty Dantesa, oznajmia, ze nie może mu pomóc.
Rozdział 15
Przez pierwsze sześć lat w więzieniu, Dantes gorliwie się modli. Kiedy rozmyśla nad swoim losem, jego desperacja zmienia się w gniew. Jeszcze nie wie, kto sprawił, że go zamknięto. Postanawia popełnić samobójstwo poprzez zagłodzenie się. Kiedy czuje, że za chwilę umrze, słyszy odgłos drapania z innej strony celi. Kiedy strażnik przynosi Dantesowi posiłek, Dantes podstępem zdobywa naczynie, którego uchwytem zaczyna skrobać ścianę. Po wielu godzinach słyszy glos sąsiada. Później, sąsiad przechodzi do niego przez dziurę w ścianie.
Rozdział 16
Mężczyzna mówi Dantesowi, ze jest Ojcem Farią i że został uwięziony za poglądy polityczne, bowiem opowiadał się za zjednoczeniem Włoch. Dantes orientuje się, że ojciec Faria to więzień, o którym wspominał mu strażnik. Cieszy się, że ma towarzystwo. Ojciec jest jednak mniej szczęśliwy, bo wierzył, ze to tunel na wolność, a nie do innej celi.
Rozdział 17
Faria okazuje się być błyskotliwym i mądrym człowiekiem. Zdołał zgromadzić w celi papier, atrament, długopisy, nóż, igłę, lampę i wiele innych przydatnych przedmiotów. Zdołał też wykopać długi na piętnaście stóp tunel do celi Dantesa. Kiedy Edmund opowiada mu swoją historię, Faria szybko zgaduje, ze Dunglars i Fernand odpowiadają za jego uwięzienie. Faria wie o powiązaniach Villeforta z Noirtierem. Zszokowany odkryciem, Dantes zaczyna myśleć o zemście. W ciągu następnych dwóch lat, ksiądz uczy Dantesa wielu rzeczy, Edmund szybko pojmuje matematykę, filozofię, historię i kilka języków. Planują nową ucieczkę. Kilka dni przed realizacją planu, Faria ma wylew. Jego prawe ramię i noga zostają sparaliżowane. Dantes oznajmia, ze sam nie ucieknie i że zostanie z Farią aż do jego śmierci.
Rozdział 18
Następnego dnia, Faria zaczyna opowiadać o ukrytym skarbie, i Dantes boi się, że ksiądz jednak rzeczywiście bredzi, jak mówili strażnicy. Jednak Faria zapewnia go, ze skarb naprawdę istnieje, należał kiedyś do rodziny Spada, najbogatszej we Włoszech. W Xv wieku, Cezar Spada ukrył skarb na wyspie Monte Christo, chroniąc go przed wrogim papieżem. Przez przypadek nie powiedział nikomu, gdzie dokładnie ukrył skarb. Podczas pracy jako sekretarz ostatniego żyjącego członka rodu Spadów, Faria natrafił na tajemniczą wiadomość, napisaną niewidzialnym atramentem. Spada zostawił Farii wszystko, co miał, wiec teraz skarb należy do niego. Faria mówi, ze skarb należy też do Dantesa, który stał się jego duchowym synem. Faria pokazuje Dantesowi mapę z miejscem ukrycia skarbu.
Rozdział 19:
Kilka dni później Faria ma kolejny atak i umiera.
Rozdział 20
Dantes siedząc przy ciele przyjaciela, wpada na doskonały plan ucieczki. Otwiera całun księdza, przenosi jego ciało do swojej celi, a sam wchodzi do zwoju. Tej nocy strażnicy przychodzą, aby pogrzebać ciało i zabierają całun. Dantes, wierząc, że zostanie pochowany na pobliskim cmentarzu, planuje odkopać się z użyciem noża. Jednak szybko rozumie, że się mylił. Strażnicy wiążą ciężką kulę u jego nóg i rzucają go do morza.
Rozdział 21
Dantes wyplątuje się z całunu i płynie w kierunku niezamieszkanej wyspy, którą pamięta z czasów żeglowania. Kiedy czuje, ze nie ma już siły, dociera do skał na wyspie. Zaczyna się sztorm i Dantes widzi, jak mała łódka rozbija się o skały, a załoga ginie. W oddali widzi statek z Genui i wie, ze to jego jedyna szansa ucieczki. Z odzieży i resztek rozbitej łodzi robi sobie tratwę. Na statku oznajmia, ze jest jedynym, który przetrwał z załogi. Mężczyźni wierzą mu i zabierają na pokład.
Rozdział 22
Edmund orientuje się, że mężczyźni to przemytnicy, ale pomaga im, więc go uwielbiają. Czeka na szansę dostania się na wyspę Monte Christo. Wreszcie nadarza się okazja.
Rozdział 23
Na wyspie, Dantes udaje, że się skaleczył i mówi, że nie może być teraz ruszany z miejsca. Prosi mężczyzn, aby wrócili po niego za tydzień. Jacopo, przyjaciel Dantesa z załogi, oferuje, ze zostanie z nim. Dantes jest poruszony, ale odmawia.
Rozdział 24
Dantes zaczyna szukać skarbu, który okazuje się większy, niż sobie wyobrażał. Dantes upada na kolana i dziękuje Bogu.
Rozdział 25
Dantes bierze kilka cennych kamieni do kieszeni i czeka na marynarzy. Płynie z nimi do Leghorn, gdzie sprzedaje 4 najmniejsze diamenty, każdy za 5 tysięcy franków. Następnego dnia kupuje mały statek i załogę dla Jacopo jako podziękę. Prosi Jacopo, aby w zamian za to popłynął do Marsylii i zapytał o Louisa Dantesa i Mercedes. Dantes opuszcza przemytników i kupuje jacht z sekretnym pomieszczeniem, gdzie chowa skarb z Monte Christo. Jacopo wraca i mówi, że Louis Dantes nie żyje, a Mercedes zniknęła. Dantes stara się ukryć emocje i żegluje do Marsylii.
Rozdział 26
Podając się za ojca Busoniego, Dantes udaje się do gospody należącej do Cederousse'a i jego chorowitej zony. Znajduje ich cierpiących biedę. Mówi, ze jest wysłannikiem Dantesa, który zdobył majątek w więzieniu i przed śmiercią, kazał podzielić diamenty miedzy piec osób: jego ojca, Cederousse'a, Danglarsa, Fernanda i Mercedes.
Rozdział 27
Chcąć zagarnąć wszystkie diament dla siebie, krawiec wyjawia, że Danglars i Fernand oskarżyli Dantesa. Edmund uznaje, że Caderousse jest jedynym prawdziwym przyjacielem Dantesa i daje mu wszystkie diamenty. Dowiaduje się też, co stało się z innymi. Danglars wyjechał pracować w Hiszpanii i został milionerem, jest teraz najbogatszym Paryżaninem. Fernand też stał się bogaty, chociaż w niewyjaśnionych okolicznościach. Po powrocie z Grecji poślubił Mercedes osiemnaście miesięcy po zniknięciu Edmunda. Teraz żyją oboje w Paryżu, wierząc ze Dantes nie żyje. Caderousse mówi też, że ojciec Edmunda zagłodził się z rozpaczy. Morrel i Mercedes chcieli się nim zaopiekować, ale odmawiał. Morrel zostawił Louisowi pieniądze, których ten nie chciał przyjmować, przed śmiercią mężczyzny. Teraz krawiec ma tę sakiewkę i Dantes prosi o nią. Morrel jest na granicy bankructwa, poza Faraonem, zatonęły jego wszystkie statki, a Faraon długo nie wraca do portu, co oznacza, że Morrel będzie zrujnowany. Caderousse oznajmia, ze zawsze źli są nagradzani, a dobrzy karani. Dantes zapewnia, że to nie reguła.
Rozdział 28
Jako reprezentant firmy Thomson and French, Dantes idzie do majora Marsylii, który ma duży wkład w biznes Morrela. Major odsyła go do inspektora więzienia, który ma nawet więcej udziałów w tym interesie. Dantes kupuje wszystkie akcje inspektora za pełną kwotę. Prosi także o wgląd do dokumentów więziennych księdza Farii i podstępnie przegląda także swoje własne. Zabiera list napisany przez Danglarsa i dostarczony przez Fernanda i upewnia się, ze Villefort skazał go na dożywocie.
Rozdział 29
Nadal jako reprezentant firmy, udaje się do załamanego Morrela. Morrel ma już tylko dwóch pracowników, w tym młodzieńca zakochanego w córce Morrela Julii. Morrel nie ma pieniędzy na pokrycie długów po raz pierwszy w życiu, co zrujnuje jego honor. Podczas wizyty Dantesa dociera informacja o zatonięciu Faraona. Dantes, teraz główny udziałowiec w firmie, daje Morrelowi trzy miesiące na zdobycie pieniędzy. Po drodze do wyjścia, Dantes mówi Julii, że ma obiecać słuchać i robić wszystko, co karze jej mężczyzna zwący się Sindbadem Żeglarzem.
Rozdział 30
Mijają prawie 3 miesiące i Morrel ma wciąż mało pieniędzy. Decyduje, ze musi popełnić samobójstwo. Kiedy rozmawia o tym z synem, Julia dostaje list od Sindbada, podąża za wskazówkami i znajduje sakiewkę, którą jej ojciec dał staremu Dantesowi. Sakiewka jest pełna weksli Morrela, oznaczonych jako zapłacone. Zawiera tez diament, który ma być posagiem Julii. Julia wpada do pokoju, kiedy jej ojciec przystawia sobie broń do skroni. Słyszą hałas z zewnątrz. Statek zbudowany i pomalowany dokładnie jak Faraon wpływa do portu, z tym samym ładunkiem, który podobno stracił na morzu. Dantes odpływa z Marsylii.
Rozdział 31
10 lat po wydarzeniach w Marsylii, arystokrata z Paryża, Baron Franz d'Epinay zatrzymuje się na wyspie Monte Christo, aby polować na dzikie gęsi, za radą włoskich przewodników. Znajduje na wyspie grupę mężczyzn, których bierze za przemytników. Potem dowiaduje się, ze są załogą jachtu bogatego człowieka, który ciągle podróżuje pod imieniem Sindbada Żeglarza. Franz jest zabrany w odwiedziny do Seidbada w jego pięknym pałacu w skałach. Jest oczarowany orientalnymi bogactwami, samym Sindbadem i ucztą. Sindbad, czyli Dantes, mówi, że podróżuje po świecie, robiąc różne litościwe rzeczy, jak np. uwolnienie więźniów. Opowiada, jak zdobył sługę, niemego Aliego, czekając z wykupieniem, aż zostanie mu odcięty język jako kara za podejście do haremu króla w Tunisie. Opowiada także o halucynogennych narkotykach, których daje spróbować także Franzowi, który ma po nich niesamowite wizje.
Rozdział 32
Franz szuka następnego dnia wejścia do jaskini Sindbaba, ale nie udaje mu się, wiec rusza do Rzymu na spotkanie z Albertem de Morcerf, synem Fernanda Mondego, który znany jest jako Hrabia Morcerf. Zamierzają zostać w mieście na czas karnawału. Spóźniając się do miasta widzą, ze nie mogą wynająć powozu, który jest potrzebny do udziału w zabawie karnawałowej.
Rozdział 33
Właściciel hotelu ostrzega Franza i Alberta o bandytach, szczególnie o groźnym Luigim Vampie. Opowiada historię o tym, jak Vampa doszedł do niesławy. Luigi był młodym, zdolnym, mądrym pasterzem, zakochanym w pasterce Teresie. Pewnego dnia słynny przywódca złodziei, Cucumetto, wpadł na tych dwoje gdy uciekał przed władzą. Para ukryła Cucumetto, mimo, ze za jego głowę wyznaczono wielką nagrodę.
Rozdział 34
Na wspaniałym balu, frywolna Teresa tańczyła ze szlachcicem i zazdrościła stroju pewnej arystokratce. Vampa, chcąc dziewczynę tylko dla siebie, obiecał jej, że zdobędzie ten strój. Podpalił dom owej kobiety i w zamieszaniu ukradł strój. Następnego dnia, gdy Teresa ubrała się w strój, Vampa dał wskazówki zagubionemu podróżnikowi, Sidbadowi Żeglarzowi, a ten w zamian dał mu dwa diamenty. Kiedy Vampa wrócił do domu, zauważył, ze Teresę porwano. Zabił świadka, którym jak się okazało był Cucumetto. Vampa ubrał się w jego odzienie i zażądał od bandytów uczynienia się ich przywódcą.
Rozdział 35
Podczas odwiedzania Koloseum w Rzymie, Franz słyszy rozmowę miedzy Dantesem a Luigim. Niewinny pasterz Peppino został aresztowany za pomoc bandytom. Mimo, ze głównie dawał i jedzenie, został skazany na publiczne ścięcie za dwa dni. Monte Christo obiecuje wykupić Peppina, a Vampa obiecuje mu dozgonną lojalność. Następnego wieczoru, Franz i Albert idą do opery, gdzie znów Franz widzi Monte Christo w towarzystwie Haydee, najpiękniejszej kobiety jaką widział, ubranej w grecki kostium. Słodka hrabina G., która siedzi z Franzem i Albertem, jest przerażona bladością Monte Christo, którego uważa za wampira. Kolejnego ranka, właściciel hotelu informuje Franza i Alberta, że ich przyjaciel Monte Christo zaoferował pożyczenie powozu na czas karnawału. Franz odwiedza Monte Christo i odkrywa, ze to ta sama osoba, którą spotkał na wyspie.
Rozdział 36
Przed śniadaniem, Monte Christo zaprasza mężczyzn, aby obejrzeli publiczną egzekucję z jego okna. Przyznaje się do fascynacji egzekucjami. Mężczyźni rozmawiają o sprawiedliwości. Na egzekucji, jeden ze skazanych, Peppino, otrzymuje wolność. Monte Christo wydaje się zachwycony widokiem ścięcia drugiego więźnia.
Rozdział 37
W czasie karnawału, Albert zakochuje się w pewnej kobiecie. Pragnie wykorzystać w Rzymie swoją okazję do kilku romansów.
Rozdział 38
Kobieta okazuje się być Teresą, a romans pułapką. Vampa porywa Alberta, a Franz otrzymuje liścik z kwotą okupu. Nie mogąc zapłacić takiej sumy, prosi o pomoc Monte Christo. Peppino prowadzi hrabiego i Franza do Katakumb Świętego Sebastiana do kryjówki bandytów. Vampa pozdrawia hrabiego Monte Christo serdecznie i uwalnia Alberta, przepraszając.
Rozdział 39
W zamian za uratowanie życia, Monte Christo prosi Alberta o wprowadzenie w paryskie środowisko, kiedy odwiedzi miasto za 3 miesiące. Albert jest zachwycony. Franz zauważa, że Monte Christo wzdryga się, gdy ma uścisnąć rękę Alberta. Aby chronić przyjaciela, Franz opowiada mu o wyspie i rozmowie w Koloseum. To tylko bardziej oczarowuje Alberta.
Rozdział 40
Tego dnia Monte Christo ma się pojawić w domu Alberta, Albert zaprasza kilku przyjaciół na śniadanie. Są wśród nich Lucien Debray, sekretarz ministra spraw wewnętrznych i Beauchamp, dziennikarz.
Rozdział 41
Przybywają jeszcze Baron Chateau-Renaud i Maximilian Morrel, obecnie kapitan francuskiej armii. Maximilian uratował życie Barona w Konstantynopolu, w rocznicę dnia, kiedy ojciec Maximiliana został cudownie uratowany od bankructwa. Monte Christo zjawia się w Paryżu i jedzie prosto do domu Alberta. Wita tam gości, wzrusza się na widok Maksymiliana, a potem opowiada, jak niegdyś złapał Luigiego Vampę i wypuścił pod warunkiem, że bandyci nigdy nie skrzywdzą Monte Christo i jego przyjaciół.
Rozdział 42
Kiedy goście wychodzą, Albert pokazuje hrabiemu swój dom. Hrabia okazuje się niezwykle mądry i uczony. Albert pokazuje mu portret matki w kostiumie Katalońskiej rybaczki, patrzącej na morze. Mówi, ze trzyma tu ten obraz, bo jego ojciec go nienawidzi. Później Albert przedstawia Hrabiego matce i ojcu. Fernand, obecnie senator, nie rozpoznaje Dantesa i jest oczarowany nowym znajomym. Mercedes jednak poznaje Edmunda i jest przerażona. Ostrzega Alberta przed nowym znajomym.
Rozdział 43
Monte Christo nabywa dom letni w Auteuil. Poprzednim właścicielem był Markiz Saint Meran, którego córka poślubiła Villeforta i zmarła wkrótce potem.
Rozdział 44
Monte Christo jedzie odwiedzić swój nowy dom. Kiedy ogląda teren, jego nowy służący Bertuccio staję się zły. Kiedy Monte Christo karze mu wyjaśnić, co się stało, B. opowiada pewną historię.
Rozdział 45
B. opowiada, że wiele lat temu, jego brat, żołnierz w armii Napoleona, został zamordowany przez zwolennika króla w Nimes. Szukając zemsty, B. odwiedził prokuratora w Nimes, którym był Villefort. Villefort nie był mu przychylny jako rojalista i odesłał go z pustymi rękami. Bertuccio poprzysiągł zemstę.
W obawie o własne życie, Villefort wyniósł się do Wersalu, ale Bertuccio podążył tam za nim. Odkrył, ze prokurator często odwiedza posiadłość w Auteuil, gdzie ma swoją kochankę, owdowiałą baronową. Pewnej nocy, Bertuccio natrafił na Villeforta zakopującego pudełko w ogrodzie. Zabrał mu skrzynkę, sądząc, że jest tam skarb, a zamiast niego znalazł na wpół uduszone dziecko, które zaczęło oddychać po otwarciu pudełka i sztucznym oddychaniu. Po ośmiu miesiącach zabrał dziecko ze szpitala i wychowywał razem z owdowiałą bratową. Dziecku dali na imię Benedetto, okazywało od początku znamiona okrucieństwa. Jako starszy chłopiec, Benedetto zniknął i słuch o nim zaginął. W międzyczasie Bertuccio przemycał towary do Francji. W ucieczce przed władzami, schował się na strychu zajazdu Carderousse'a. Widział stamtąd straszna scenę. Carderousse i jego żona zaprosili jubilera, aby kupił od nich diament otrzymany od ojca Busoniego. Po zapłaceniu ponad 45 tysięcy franków, jubiler chciał się udać do domu, ale burza zmusiła go do spędzenia nocy w zajeździe.
Rozdział 46
Carderousse, szukając podwójnego zysku, zabił jubilera i własną żonę i uciekł z pieniędzmi i diamentem. Policja na miejscu zaaresztowała Bertuccio, ten wspomniał o ojcu Busonim, a policja zaczęła szukać księdza, aby oczyścić Bertuccio z zarzutów. Ojciec Busoni odwiedził go w więzieniu. Bertuccio opowiedział mu swoją historię. Busoni powiedział, że gdy Bertuccio wyjdzie z więzienia, musi skontaktować się z Hrabią Monte Christo, który zatrudni go jako służącego. Jakiś czas potem, Carderousse przyznał się do winy, Bertuccio został uwolniony i zatrudniony przez Hrabiego, a krawiec skazany na dożywotnią pracę. Kiedy Bertuccio był jakiś czas poza domem w interesach, jedenastoletni Benedetto torturował "matkę", aby dała mu kilka franków, aż wreszcie ją zabił.
Rozdział 47
Monte Christo planuje, jak wkupić się w łaski rodzin Danglarsa i Villeforta. Każe Bertucciowi kupić dwa konie Danglarsa za ich podwójną wartość, wiedząc, że te konie należą do Pani Danglars. Zaprzęgając owe konie do zaprzęgu, Monte Christo jedzie do Danglarsa, aby utworzyć konto z nieograniczonym kredytem dla niego, co zachwyca Danglarsa.
Rozdział 48
Kiedy Hrabia jest ciągle w rezydencji Danglarsów, jego żona mówi mu o tym, że jej konie zostały sprzedane i są teraz przy powozie hrabiego. Jest zła na męża, że sprzedał konie. Monte Christo wychodzi, podobnie jak kochanek pani Danglars, Lucien Debray. Tego samego wieczoru, Monte Christo zwraca konie jako prezent. Monte Christo, wiedząc, że pani Villefort pożyczy owe konie, podstępem sprawia, że jadące konie przy jego posiadłości zaczynają szaleć, a Ali, sługa, bez problemu ratuje panią Villefort i jej syna Edwarda. Edward mdleje, a Monte Christo cuci go, używając specjalnego eliksiru.
Rozdział 49
Villefort odwiedza Monte Christo, aby mu podziękować. Rozmawiają o sprawiedliwości. Villefort mówi o swoim ojcu Noirtierze, który kiedyś był jednym z najsilniejszych jakobinów i senatorów, ale został sparaliżowany przez wylew.
Rozdział 50
Monte Christo idzie odwiedzić niewolnicę Haydee w jej prywatnych apartamentach udekorowanych w orientalnym stylu. Mówi jej, że jest wolna, może robić, co zechce i opuścić go, jeśli ma na to ochotę. Haydee obiecuje mu lojalność, ale Monte Christo mówi jej, że jako dwudziestolatka, może jeszcze zmienić zdanie i zacząć własne życie. Prosi tylko, aby nie wyjawiała w Paryżu "sekretu swoich narodzin".
Rozdział 51
Monte Christo odwiedza Maxymiliana Morrela, który mieszka z siostra Julią. Julia jest teraz żoną Emmanuela, dawnego pracownika jej ojca. Ich dom pełen jest szczęścia i miłości. Julia i Emmanuel opowiadają mu o tajemniczym człowieku,, który kiedyś ich uratował, pokazują pamiątkę po nim- sakiewkę i diament. Żałują, że nigdy nie poznali wybawcy. Monte Christo mówi, że mógł nim być pewien Anglik, Lord Wilmore, którego kiedyś znał i który jest bardzo hojny. Maximilian mówi, że ich ojciec wierzy, ze tym wybawcą był Edmund Dantes, działający zza grobu. Monte Christo wychodzi.
Rozdział 52
W bramie ogrodu Villefortów Maksymilian spotyka swoją sekretną miłość, Walentynę de Villefort, córkę Villeforta z pierwszego małżeństwa. Walentyna smuci się z powodu swojego olsu, ojciec ją lekceważy, macocha nienawidzi, zaś swojego narzeczonego Walentyna nie kocha. Maxymilian namawia ją do ślubu z Franzem d'Epinay, bo jej ojciec chce widzieć ich ślub. Rozmawiają o niemożności bycia razem - Maksymilian jest za biedny, a Villefort zdaje się nienawidzić rodziny Morrelów. W domu Villeforta zjawia się Hrabia i Walentyna jest wezwana.
Rozdział 53
Monte Christo mówi pani Villefort, że kiedyś już się spotkali we Włoszech. Dama przypomina sobie, że wtedy Monte Christo był tam uznany za doskonałego lekarza, bo uratował życie dwóch osób. Wykazuje zainteresowanie jego znajomością chemii i eliksirów. Monte Christo opowiada jej o miksturze, która pomaga w małych dawkach, jak widziała w przypadku Edwarda. W dużych jednak powoduje wyglądającą naturalnie śmierć chorego. Monte Christo zgadza się wysłać pani Villefort flakonik mikstury następnego dnia.
Rozdział 54
Monte Christo i Haydee powodują zaciekawienie, gdy pojawiają się w operze. Monte Christo odwiedza loże pani Danglars, gdzie siedzą Albert, Eugenie i Fernand. Kiedy Haydee zauważa Fernanda, mówi Monte Christo, że to człowiek, który oszukał jej ojca Ali Pachę i sprzedał ją do niewoli.
Rozdział 55
Albert Morcef i Lucien Debray odwiedzają Monte Christo. Rozmawiają o zaręczynach Alberta i Eugenii Danglars. Albert nie chce jej poślubić, bo uważa ja za zbyt mądrą i męską. Mercedes jest w dodatku załamana wizją włączenia się Eugenii do rodziny, a Albert nie może sprawić matce bólu. Debray wykorzystuje swoją pozycję w rządzie, aby przekazywać pani Danglars informacje w sprawie finansów i sprzedaży obligacji męża.
Rozdział 56
Monte Christo planuje spotkanie z dwoma mężczyznami, którzy za opłatą mają zagrać wyznaczone przez niego role. Starszy ma udawać Markiza Bartolomeo Cavalcanti, emerytowanego włoskiego majora i szlachcica, który od 15 lat szuka swojego porwanego syna.
Rozdział 57
Młodszy mężczyzna ma grać syna Markiza, Andreę Cavalcanti, ocalonego przez Monte Christo. Po wręczeniu mężczyznom fałszywych dokumentów i ubrań, zaprasza ich na obiad w sobotę.
Rozdział 58
Maksymilian i Walentyna spotykają się znów przy bramie. Maksymilian donosi, że Franz wkrótce wraca do Paryża, a Wlaentyna mówi, że nie może odmówić ojcu i zerwać zaręczyn z Franzem. Mówi też, ze jej macocha chce wysłać ją do zakonu, aby cały jej majątek przeszedł na Edwarda. Później okazuje się, że Eugenia nie chce poślubić Alberta tak samo, jak on nie chce jej, bowiem dziewczyna chce być wolną artystką.
Rozdział 59
Kiedy Maksymilian i Walentyna mają potajemną schadzkę, Villefort z żoną odwiedzają dom, gdzie Noirtier mieszka z oddanym służącym Barroisem. Po wylewie Noirtier może tylko słuchać i widzieć, ale nie może komunikować się z nikim poza Villefortem, Barroisem i Walentyną. Wnuczka jest jego jedyną radością, kocha dziadka, umie czytać w jego myślach i oczach. Villefort oznajmia nowinę o zaręczynach córki, a Noirtier jest oburzony, bo ojciec Franza był jego zagorzałym przeciwnikiem politycznym. Walentyna przybywa pocieszyć dziadka i poznaje, ze ten nie chce, aby wzięła ślub z Franzem. Noirtier obiecuje pomóc jej uciec przed niechcianymi zaręczynami.
Rozdział 60
Noirtier spisuje testament. Mówi, że jeśli Walentyna poślubi Franza, jej spadek dostana ubodzy. Villefort jest nieporuszony i odmawia odwołania zaręczyn.
Rozdział 61
Na dole domu, Villefort spotyka czekającego nań Monte Christo. Hrabia zaprasza ich na przyjęcie i mówi, że chciałby odwiedzić biuro telegrafów. Sugerują, aby odwiedził Linię Hiszpańską, najbardziej obleganą.
Rozdział 62
Monte Christo nadaje telegram z fałszywym raportem. Następnego dnia, Debray spieszy do Pani Danglars mówiąc jej, że jej mąż musi sprzedać wszystkie hiszpańskie obligacje, bowiem Debray nieoficjalnie dowiedział się o telegramie, donoszącym o początku rewolucji w Hiszpanii. Pani Danglars postępuje zgodnie z jego radą. Wieczorna gazeta potwierdza nowiny z Hiszpanii. Jednak następnego dnia w gazecie jest napisane, ze poprzedni artykuł był pomyłką spowodowana niepoprawnym telegrafem. Danglars traci milion franków.
Rozdział 63
Goście zjawiają się w willi w Auteuil na przyjęcia. Cały dom jest pięknie udekorowany, z wyjątkiem ogrodu z tyłu i małej sypialni. Maksymilian Morrel pojawia się pierwszy, później zjawia się Danglars z Lucienem Debray. Później Monte Christo wita dwóch aktorów- Majora Bartolomeo Cavalcanti i jego syna Andreę. Ci dwa przyciągają uwagę Danglarsa, zwłaszcza gdy Hrabia mówi, że Andrea szuka żony w Paryżu. W końcyuprzychodzi Vilefort z żoną. Bertuccio zaglądający przez drzwi jest zszokowany, gdy widzi wśród gości panią Danglars. Mówi Hrabiemu, że to ta owdowiała baronowa, z którą w tym domu spotykał się Villefort. Bertuccio jest także zaskoczony na widok samego prokuratora, którego jak sądził, zabił dawno temu w ogrodzie. Monte Christo wyjaśnia, że Villefort był wtedy jedynie ranny. Jednak największe zdziwienie ogarnia służącego, gdy widzi człowieka, który udaje Andreę Cavalcanti - to bowiem jego adoptowany syn, Benedetto.
Rozdział 64
Po objedzie, Monte Christo przenosi przyjęcie do sypialni, której nie udekorował. Mówi gościom, że od pojawienia się w domu czuł, że w tym pokoju musiało dojść do jakiejś straszliwej zbrodni. Opisuje scenę, którą sobie tu wyobraża, opowiadając oczywiście o wydarzeniu, które rzeczywiście miało tu miejsce. Mówi, że widzi tu kobietę, która właśnie urodziła dziecko i ojca, który bierze chłopca na dół. Później Hrabia "zgaduje" że dalszy ciąg miał miejsce w ogrodzie, gdzie zabiera gości. Tutaj, jak twierdzi, podczas pracy w ogrodzie wykopał szkielet noworodka. Dochodząc do wniosku, że wystarczająco dał do myślenia Villefortowi i Danglarsowej, wraca z gośćmi na kawę. Villefort prosi Danglars, aby jutro w jego biurze spotkali się na rozmowę.
Rozdział 65
Po przyjęciu Benedetto wsiadający do powozu zostaje zaczepiony przez znajomego z dawnych lat, Caderousse'a. Mężczyzna uciekł z wiezienia i żąda, aby Benedetto płacił mu 200 franków co miesiąc. Benedetto w obawie przez Caderoussem, zgadza się na to.
Rozdział 66
Po przyjęciu pani Danglars wraca do pokoju podtrzymywana przez Debraya. Niespodziewanie do pomieszczenia wpada Danglars i prosi, aby Debray wyszedł. Pani Danglars i Lucien są w szoku, gdyż nigdy dotąd pan Danglars nie przeciwstawiał się żadnym życzeniom żony. Dangalrs zaczyna rozmowę z żoną. Wie, ze Lucien donosi jej tajne informacje, które ta przekazuje mężowi. Wie także, że Debray czerpie z tego korzyść. Danglars nie ma nic przeciw temu, dopóki informacje Debraya rzeczywiście przynoszą mu zyski, ale teraz stracił dużą sumę z hiszpańskich obligacji, a Debray nie zamierza pokryć spowodowanych strat. Danglars oznajmia także, ze wie o wszystkich poprzednich kochankach swojej żony, włącznie z tymi z okresu pierwszego małżeństwa. Wie także, że zona urodziła wtedy dziecko Villeforta i jej pierwszy mąż z tego powodu popełnił samobójstwo.
Rozdział 67
Następnego dnia Danglars odwiedza Monte Christo i prosi o więcej informacji na temat Andrei Cavalcantiego. Mówi, ze chętnie wydałby za niego swoją córkę. Monte Christo mówi, że major Cavalcanti nie był z urodzenia szlachcicem, bowiem kiedyś był zwyczajnym rybakiem o imieniu Fernand Mondego, który w niewyjaśnionych okolicznościach zdobył majątek. Monte Christo mówi, że słyszał kiedyś o powiązaniach z aferą Ali Pachy w Grecji. Danglars mówi, że także o tym słyszał. Monte Christo daje Danglarsowi namiary na znajomych w Yanina, w rejonie, gdzie miała miejsce afera, aby dowiedział się, co dokładnie robił tam Mondego.
Rozdział 68
Pani Danglars odwiedza biura Villeforta, przeklinając los, który wyjawił znowu ich przeszłość. Villefort jednak twierdzi, ze szczęście i nieszczęście nie ma tutaj nic do rzeczy. Monte Christo bowiem nie mógł znaleźć szkieletu dziecka, gdyż zostało ono zabrane przez Bertucciego. Prokurator sądzi, że dziecko musi nadal żyć, bo gdyby wtedy umarło, Bertuccio pokazałby ciało policji i Villefort zostałby aresztowany jako morderca. Rozumiejąc, że dziecko dalej żyje, Pani Danglars i Villefort wiedzą, że są w jeszcze większym niebezpieczeństwie. Fakt, że Monte Christo zdaje się o wszystkim wiedzieć, pogarsza sytuację. Villefort obiecuje odkryć, kim naprawdę jest hrabia i skąd wie tak dużo.
Rozdział 69
Tego samego dnia, Albert de Morcerf odwiedza Monte Christo i zaprasza go na bal do siebie.
Rozdział 70
Wykorzystując znajomości w policji, Villefort dowiaduje się, ze Monte Christo ma w Paryżu dwóch starych znajomych, ojca Busoniego i Lorda Wilmore'a. Wysyła policję do Busoniego. Przebrany Dantes mówi, że zna Monte Christo od wieków i że jest to syn bogatego maltańskiego budowniczego okrętów. Wspomina, że jedynym wrogiem Hrabiego jest Lord Wilmore. Villefort odwiedza Wilmore'a osobiście. Znów przebrany Dantes twierdzi, ze Monte Christo to spekulator, który zdobył swoją fortunę, gdy odkrył żyłę złota na Wschodzie. Zapytany o powód, dla którego Hrabia kupił dom w Auteuil, Lord oznajmia, że Monte Christo ma nadzieję na znalezienie tutaj cennych złóż kamieni. Villefort czuje ulgę.
Rozdział 71
Na balu u Morcerfów Monte Christo jest w centrum uwagi. Mercedes zauważa, że Hrabia nie je ani nie pije nic przez cały wieczór.
Rozdział 72
Mercedes bierze hrabiego na bok i prosi, aby zjadł owoc z ogrodu. Kiedy odmawia, ta mówi, że arabskie tradycje głoszą, że ten, z kim zje się coś wspólnie pod jednym dachem, na zawsze zostaje przyjacielem. Hrabia i Mercedes rozmawiają o przeszłości bardzo niejasno, żadne nie chce wyjawić, ze obawia się dawnej tożsamości drugiego. Monte Christo zapewnia, ze uważa Mercedes za przyjaciółkę. Villefort szuka żony i córki, aby oznajmić, że jego dawny teść, Markiz de Saint Meran nie żyje.
Rozdział 73
Tej samej nocy Markiza Saint Meran zaczyna chorować i rano oznajmia, ze umrze. Mówi, ze widziała w nocy białą postać, która pojawiła się przy jej łóżku i ruszała szklankę na nocnej szafce. Markiza pragnie zobaczyć ślub Walentyny przed śmiercią i rozkazuje, aby związek małżeński został zawarty dzień po powrocie Franza d'Epinay do Paryża. Walentyna pragnie powiedzieć babci, że kocha innego, ale wie, że jej arystokratyczna babka nigdy by nie pozwoliła na ślub z Maksymilianem.
Rozdział 74
Walentyna trafia na Maksymiliana, czekającego na nią w ogrodzie. Mężczyzna mówi, że Franz wrócił do Francji i proponuje jej wspólną ucieczkę. Dziewczyna zgadza się. Tej nocy Maksymilian czeka na ukochaną, przygotowany do ucieczki, ale ta się nie pojawia. Zaniepokojony o nią, Maksymilian idzie do jej domu i podsłuchuje rozmowę między Villefortem a lekarzem. Markiza umarła, a doktor jest pewny, że została otruta brucyną. Doktor mówi, ze markiz i markiza być może omyłkowo dostali leki Noirtiera, który regularnie zażywa małą dawkę brucyny, aby zapobiec paraliżowi. Uspokojony o zdrowie Walentyny, Maksymilian zakrada się do domu do niej. Walentyna przedstawia Maksymiliana dziadkowi. Noirtier mówi Maksymilianowi, że ma sekretny plan uwolnienia Walentyny od zaręczyn z Franzem.
Rozdział 75
Zaraz po pogrzebie markiza i jego żony, Franz zjawia się u Villeforta, aby podpisać akt małżeństwa. Kiedy prawie składa podpis, Barrois się pojawia i mówi, że Noirtier życzy sobie porozmawiać z Franzem.
Rozdział 76
Noirtier każe Barroisowi otworzyć sekretny schowek w jego biurku i wręczyć Franzowi papiery, które tam znajdzie. Papiery donoszą, że Noirtier zabił ojca Franza w pojedynku. Villefort mdleje z zaskoczenia.
Rozdział 77
Monte Christo i mężczyzna udający Andreę Cavalcanti odwiedzają dom Danglarsów. Eugenia ucieka do swojego pokoju grać z przyjaciółką i nauczycielem muzyki, Louise d'Armilly. Danglars pozwala Andrei udać się do dwóch grających kobiet. Pojawia się Albert, którego Danglars traktuje bardzo niegrzecznie.
Rozdział 78
W drodze do domu Monte Christo, Albert śmieje się z planów Danglarsa uczynienia z Andrei swojego syna. Albert prosi o spotkanie z Haydee. Monte Christo zgadza się pod warunkiem, że Albert nie wypowie przy dziewczynie imienia swojego ojca. Haydee opowiada młodzieńcowi tragiczną historię swojego dzieciństwa. Jej ojciec, Ali Pacha, był zarządcą greckiej prowincji Yanina, aż dotarł tam francuski żołnierz, który stał się prawą rękę Ali Pachy. Później ten sam Francuz osaczył zamek Aliego i oddał go Turkom, oszukał jej ojca i wydał wrogom, aby go zamordowali. Francuz wziął Haydee i jej matkę do niewoli. Matka zmarła niedługo potem, a Haydee została uwolniona przez Monte Christo. Albert jest poruszony historią, ale nie wie, że owym Fracuzem był jego ojciec.
Rozdział 79
Villefort dostaje list od Franza, który odwołuje zaręczyny. Noirtier zmienia testament, cały majątek zapisując Walentynie pod warunkiem, ze nigdy dziewczyna nie zostanie od niego odseparowana. Fernand odwiedza Danglarsów, aby sfinalizować zaręczyny Alberta i Eugenii. Danglars mówi mu, ze zmienił zdanie. Mimo nacisku ze strony Fernanda, Danglars trwa przy swoim. Następnego ranka w gazecie Beauchamps'a pojawia sie mały artykuł, donoszący, że mężczyzna o imieniu Fernand zdradził Ali Pachę i wydał go Turkom. Wiele ludzi nosi takie imię, więc nikt nie łączy go z Hrabią Morcerf, ale Albert uważa, że to pomówienie na niekorzyść jego ojca. Mimo, ze Monte Christo prosi chłopaka o zachowani spokoju, Albert karze Beauchampowi wycofać artykuł lub stanąć do pojedynku. Beauchamp, który nawet owego artykułu nie napisał, prosi o trzy tygodnie na zbadanie sprawy, zanim wybierze jedną z opcji.
Rozdział 80
Barrois prosi Maksymiliana na rozmowę do Noirtiera. Kiedy Albert, Noirtier i Walentyna dyskutują o planach na przyszłość, Barrois bierze łyk lemoniady ze szklanki Noirtiera, po czym pada martwy na podłogę. Doktor odkrywa, ze w napoju była brucyna. Noirtier też pił lemoniadę, jednak przyzwyczajony do małych dawek leku, nie zatruł się.
Rozdział 81
Doktor jest pewien, że trucizna była przeznaczona dla Noirtiera. Oznajmia, ze Walentyna musi być morderczynią, ponieważ to ona jest dziedziczką majątku wszystkich otrutych dotąd osób.
Rozdział 82
Caderousse nachodzi dom Benedetta, żądając od niego więcej niż 200 franków miesięcznie. Benedetto oznajmia swoje podejrzenia, ze jest synem Monte Christo ,wiec z pewnością odziedziczy po nim ogromny majątek. Caderousse postanawia włamać się do paryskiego domu Hrabiego, kiedy ten przebywa w Auteuil.
Rozdział 83
Następnego dnia Hrabia otrzymuje anonimowy list ostrzegający o kradzieży. Nakazuje całej służbie opuścić dom, zostawiając tam jego samego ze służącym Alim, obu w pełni uzbrojonych. Po kilku godzinach przez okno sypialni wchodzi mężczyzna. Ali zauważa innego człowieka, stojącego na straży na zewnątrz. Monte Christo obserwuje, jak pierwszy mężczyzna usiłuje włamać się do biurka. Zaskoczony rozpoznaje Caderousse'a. Szybko więc przebiera się za ojca Busoniego i pokazuje się włamywaczowi. Caderousse rozpoznaje księdza i jest przerażony. Ojciec Busoni mówi, ze wypuści Caderoussa, jeśli ten powie mu dokładnie w jaki sposób uciekł z więzienia i co robi teraz tutaj. Caderousse mówi, że Lord Wilmore wysłał Benedetto, jego towarzyszowi z celi, pilnik i obaj przepiłowali łańcuchy i uciekli. Mówi, ze jest teraz w umowie z Benedetto i żyje z nowej płacy przyjaciela. Busoni udaje szok, dowiadując się, że Andrea Cavalcanti jest nikim więcej, niż skazańcem. Mówi, ze szybko wyjawi te informację. Aby uniknąć wyjawienia sekretu, Caderousse rzuca się na Busoniego ze sztyletem, ale ostrze odbija się od metalowej kamizelki, którą Dantes ma na sobie. Ojciec zmusza Caderousse'a do napisania listu do Danglarsa, w którym poinformuje, że jego przyszły syn jest skazańcem. Później pozwala Caderousse'owi uciec przez okno, mówiąc, że Bóg mu wybaczy. Wie, że za oknem czeka na krawca Benedetto, aby go zabić.
Rozdział 84
Benedetto rani Caderousse'a. Monte Christo zabiera rannego do swojego domu, a Caderousse powtarza, że jego zabójcą jest Benedetto. Kiedy krawiec umiera, Monte Christo gani go za złe postępowania i nakłania do skruchy i przyznania się do win przed Bogiem. Caderousse odmawia, aż Hrabia pokazuje, że tak naprawdę jest Edmundem Dantesem- krawiec wierzy w Opatrzność i umiera. Policja wszczyna poszukiwania Benedetto.
Rozdział 85
Beauchamp pojawia się u Alberta ze złymi nowinami. Wrócił właśnie z podróży do Yaniny, gdzie znalazł niepodważalne dowody obciążające Morcerfa. Beauchamp obiecuje zachować informacje w sekrecie ze względu na przyjaźń z Albertem. Albert jest załamany wiadomościami, ale przebacza przyjacielowi i dziękuje mu.
Rozdział 86
Monte Christo zaprasza Alberta, aby pojechał z nim do jego domu w Normandii. Spędzają tam 3 przyjemne dni, aż Albert dostaje pilny list Beauchampa, wzywający do powrotu do Paryża. List zawiera wycinek z pewnej gazety, z artykułem łączącym Morcerfa z aferą Ali Pachy. Teraz nie ma wątpliwości, że ojciec Alberta wydał Ali Pachę.
Rozdział 87
Albert pojawia się w domu dziennikarza, żądając informacji. Beauchamp mówi mu wszystko, co wie: z Yaniny przyjechał człowiek z dokumentami i dał je redaktorowi gazety konkurującej z gazetą Beauchampa. Co gorsza, na spotkaniu Izby, rządowej grupy, do której należy Morcerf, postanowiono o wszczęciu śledztwa w tej sprawie, które miało się rozpocząć tego wieczora. Beauchamp oznajmia, ze podczas przesłuchania pojawiła się Haydee i powiedziała, że Morcerf zdradził jej ojca. Powiedziała, że Fernand pozwolił, aby jej ojciec został zabity przez wrogów, ukradł jego skarby, a ją i jej matkę sprzedał do niewoli. Haydee pokazuje dokument, na podstawie którego twierdzi, ze wykupił ją Monte Christo od człowieka, który z kolei kupił ją od Fernanda Mondego. Mondego jest tam wyraźnie zapisany. Dodatkowo Haydee mówi, że zdrajca jej ojca miał bliznę na prawej ręce, taką samą, jaką ma Morcerf. Fernand zostaje uznany za winnego.
Rozdział 88
Albert oznajmia Beauchampowi, że zabije lub zginie starając się zabić człowieka, który doprowadził jego ojca do zguby. Beauchamp próbuje odwieść przyjaciela od tego zamiaru, ale nie udaje mu się. Obiecuje pomóc Albertowi znaleźć wroga, i wyznaje, ze to Danglars prowadził śledztwo w Yaninie. Albert udaje się do jego domu i wyzywa na pojedynek Danglarsa i Andreę Cavalcantiego. Danglars mówi, że to Monte Christo zasugerował mu napisanie do Yaniny. Albert teraz rozumie, że Hrabia musiał wiedzieć wszystko o przeszłości jego ojca, odkąd wiedział wszystko o przeszłości Haydee. Postanawia, ze to Hrabiego musi wyzwać na pojedynek.
Rozdział 89
Albert i Beauchamp spieszą do domu hrabiego, ale ten nie przyjmuje żadnych gości. Jednak sługa przy drzwiach mówi, że dziś wieczorem Monte Christo będzie w operze. Albert wysyła do Franza, Debraya i Maksymiliana propozycję spotkania w operze tego wieczora. Później udaje się do Mercedes i pyta matki, czy nie wie, czemu Monte Christo mógłby uważać Fernanda za wroga. Mercedes stara się przekonać syna, że hrabia nie jest wrogiem i prosi, aby nie kłócił się z człowiekiem, którego dotąd uważał za przyjaciela. Mercedes wysyła sługę, aby śledził Alberta i donosił jej o poczynaniach syna. W operze, Albert wpada do loży hrabiego, obraza go i wyzywa na pojedynek. Pojedynek na pistolety zostaje wyznaczony na ósmą następnego ranka. Monte Christo prosi Maksymiliana i Emmanuela, aby byli jego sekundantami.
Rozdział 90
Mercedes zdesperowana odwiedza Monte Christo. Ten wyjaśnia jej, czemu nienawidzi Fernanda, pokazując jej fałszywe oskarżenie, które Fernand dostarczył wiele lat temu do prokuratora. Mercedes upada na kolana i błaga o litość, deklarując swoja miłość do Edmunda Dantesa. Błaga Hrabiego, aby darował życie jej synowi, prosząc, aby mścił się tylko na winnych. Żądza zemsty hrabiego słabnie i Edmund obiecuje Mercedes, że ocali życie jej syna. Jednak honor nakazuje mu stanąć do pojedynku, co oznacza, ze sam musi umrzeć następnego dnia.
Rozdział 91
Monte Christo wyjawia Maksymilianowi i Emmanuelowi, że zamierza dać się zabić. Pokazuje także swoje niesamowite zdolności w używaniu pistoletu, wiec nikt nie będzie miał wątpliwości, że przegrał pojedynek celowo. Albert pojawia się w miejscu spotkania, jednak zamiast wyjąć pistolet, przeprasza Hrabiego i mówi, że miał prawo nienawidzić Fernanda. Monte Christo orientuje się, że Mercedes powiedziała synowi całą historię.
Rozdział 92
Albert i Mercedes postanawiają wyjechać i zacząć nowe życie z dala od Fernanda. Kiedy już prawie opuszczają swój dom na zawsze, przychodzi list od Monte Christo. Hrabia kieruje Mercedes do Marsylii, do domu w którym mieszkał Louis Dantes. Pod drzewem przed domem zakopane są pieniądze, które Edmund chciał użyć na ich małżeńskie życie. Mówi, ze te pieniądze są jej i że zapewnią jej dostatek do końca życia. Mercedes przyjmuje prezent i mówi, że użyje ich jako posag, z którym wstąpi do zakonu.
Rozdział 93
Monte Christo przyjeżdża do domu, gdzie Haydee niecierpliwie czekała na niego. Zdaje sobie sprawę, ze kocha Haydee tak, jak kiedyś kochał Mercedes. Kiedy Hrabia wita się z Haydee, wbiega Fernand, zawiadomiony, że jego syn nie stanął do pojedynku. Fernand wyzywa więc Hrabiego osobiście na pojedynek. Przed walką, Fernand chce wiedzieć, kim naprawdę jest hrabia. Monte Christo znika na chwilę i wraca w stroju żeglarza. Rozpoznając Dantesa, Fernand ucieka z posiadłości. Wraca do domu, aby dowiedzieć się, że żona i syn opuścili go na zawsze. Fernand zastrzelą się.
Rozdział 94
Po wyjściu od Monte Christo, Maksymilian udaje się na spotkanie z Walentyną i Noirtierem. Walentyna czuje się źle i mówi, ze każdy napój wydaje jej się gorzki. Ich spotkanie jest przerwane, gdy pojawiają się pani Danglars i Eugenia, oznajmiając, że Eugenia wychodzi za Andreę Cavalcantiego za tydzień. Eugenie jest bardzo niezadowolona, nie chce być przywiązana do mężczyzny. Czując się coraz gorzej, Walentyna wraca do Maksymiliana i Noirtiera. Traci przytomność.
Rozdział 95
Maksymilian biegnie do Monte Christo i błaga o pomoc. Kiedy Hrabia słyszy, że Maksymilian kocha dziewczynę, obiecuje uratować jej życie. W domu Villeforta, doktor komunikuje się z Noirtierem, który zdaje się wiedzieć, co się stało. Noirtier oznajmia, że Walentyna jak pozostali została otruta. Jedyny powód, dla którego jeszcze żyje jest taki, że stopniowo przyzwyczajała swój organizm do dawek brucyny, wiedząc, że będzie kolejną ofiarą. Kiedy doktor bada dziewczynę, Monte Christo pod przebraniem księdza Busoniego wynajmuje dom obok posiadłości Villefortów.
Rozdzial 96
Eugenia mówi ojcu, że nie poślubi Andrei. Danglars wyznaje jej, że jest na krawędzi bankructwa i potrzebuje trzech milionów franków, które córka otrzyma od Andrei po ślubie. Ta suma pozwoli mu pokryć długi i zapożyczyć się w celu spekulowania w amerykańskiej kolei. Eugenia zgadza się wziąć ślub pod warunkiem, że jej ojciec użyje tylko dokumentu poświadczającego o posiadaniu trzech milionów, a nie prawdziwych pieniędzy Cavalcantiego. Eugenia sugeruje, że ma ważny powód, aby stawiać taki warunek, ale Danglars uspokojony zgodą córki, nie zważa na to.
Rozdział 97
Trzy dni później urządzone jest wielkie przyjęcie w domu Danglarsa na cześć podpisania aktu małżeństwa. Kiedy dokument zostaje podpisany, Monte Christo mówi Danglarsowi, ze istnieje list dla niego od Caderousse'a. Mówi, że ten list znaleziono w kamizelce Caderousse'a i oddano Villefortowi. Nie wyjawia treści listu, ale kiedy kończy mówić, pojawia się dwóch żandarmów, którzy chcą aresztować Andreę. Jednak jak się okazuje, Benedetto zniknął.
Rozdział 98
Kiedy goście wychodzą, Eugenia spieszy do swojego pokoju z Louise d'Armilly. Kobiety dyskutują o planach ucieczki do Włoch przez Belgię. We Włoszech postanawiają zarabiać na życie muzyką. Decydują, że wyjadą tej nocy. Aby uniknąć rozpoznania, Eugenia założy męski strój i będzie udawała brata Louise. Louise boi się, jednak Eugenia nie czuje najmniejszego strachu i wątpliwości. Obcina włosy, zakłada męski strój, wsiada z przyjaciółką do bryczki i odjeżdża.
Rozdział 99
Podobnie Benedetto ucieka z Paryża. Zatrzymuje się nocą w gospodzie w Compiegne, ale zasypia rano i budzi się w czasie, gdy żandarmi przeszukują tereny hotelu. Ucieka więc przez komin w swoim pokoju. Kiedy jest na dachu, musi zejść na dół przez inny komin i wybiera jedyny, z którego nie leci dym. Pokój, do którego trafia, okazuje się być pokojem Eugenii i Louise. Kobiety wzywają pomocy i Benedetto zostaje schwytany.
Rozdział 100
Pani Danglars odwiedza Villeforta i żąda, aby nie wszczynał śledztwa przeciw Andrei Cavalcanti. Błaga, aby prokurator zwyczajnie zapomniał o sprawie. Pod koniec spotkania dowiadują się, że Andrea został aresztowany.
Rozdział 101
Walentyna choruje przez 4 dni. Czwartej nocy widzi przy łóżku białą postać. To Hrabia, który wyjaśnia, że ciągle obserwował ją z okna domu obok. Kiedy tylko widział truciznę wlaną do szklanki, wchodził do pokoju dziewczyny i zamieniał napój na leczniczy. Monte Christo radzi dziewczynie udawać sen, aby zobaczyła, kto chce ją zabić.
Rozdział 102
Walentyna idzie za radą hrabiego i widzi, jak Pani Villefort wchodzi do pokoju i wlewa truciznę do jej szklanki. Kobieta wychodzi, a Walentyna wyjawia hrabiemu swoje zdziwienie postępowaniem macochy. Monte Christo wyjaśnia, że macocha chce wydziedziczyć Walentynę i jej majątek przekazać Edawrdowi. Pierwszym uczuciem Walentyny jest współczucie dla Edwarda, że w jego imię popełniane są takie czyny. Dziewczyna nie jest zdolna potępiać matki, więc Monte Christo wymyśla, jak ujawnić morderczynię. Mówi Walentynie, że nieważne co się stanie, dziewczyna musi mu ufać. Daje jej małą tabletkę, którą dziewczyna połyka.
Rozdział 103
Następnego ranka Walentyna wygląda na umarłą. Pani Villefort pierwsza wchodzi do jej pokoju. Wylewa resztkę płynu ze szklanki do ognia i czyści naczynie. Kiedy wraca później, gdy domownicy zauważają śmierć dziewczyny, szklanka jest napełniona znowu. Doktor wykrywa w napoju truciznę. Pani Villefort mdleje.
Rozdział 104
Maksymilian, nie mogąc opanować żalu, wdziera się dpo pokoju dziewczyny i przerywa Villefortowi klęczenie przy łóżku córki. Villefort, nie wiedząc kim chłopak jest, każe mu wyjść. Ten wychodzi, ale wraca z Noirtierem na wózku inwalidzkim. Maksymilian mówi, ze kocha Walentynę, a Villefort zaczyna darzyć go sympatią, bo łączy ich obu żal. Maksymilian mówi, że trzeba ukarać mordercę dziewczyny, a Noirtier mówi, ze wie, kto nim jest i prosi o rozmowę z synem w cztery oczy. Kiedy reszta wraca do pokoju, Villefort prosi, aby zachować na razie sprawę zabójstwa w sekrecie. Ojciec Busoni zostaje wezwany do modlitwy nad ciałem zmarłej. Sam na sam z Noirtierem, Monte Christo wyjaśnia mu, co tak naprawdę się dzieje.
Rozdział 105
Monte Christo odwiedza Danglarsa, który podpisuje pięć czeków, każdy na sumę miliona franków. Monte Christo pyta, czy może dostać te czeki. Czeki są przeznaczone dla szpitala; Dangalrs zgadza się, nie mówiąc, że nie stać go na pokrycie takich zobowiązań. Kiedy Monte Christo wychodzi, pojawia się Pełnomocnik Szpitala. Jest zdziwiony, ze jego 5 milionów franków zostało właśnie przekazane indywidualnej osobie. Danglars obiecuje, że jutro będzie miał pieniądze dla szpitala. Nie ma zamiaru płacić tak naprawdę, wiec planuje uciec tej nocy, aby uniknąć spłaty zobowiązań.
Rozdział 106
Na pogrzebie Walentyny, Monte Christo pilnie obserwuje Maksymiliana. Idzie za nim do Julii i Emmanuela. Tam Maksymilian wyznaje, że zamierza się zabić. Aby go powstrzymać, Monte Christo wyjawia, ze jest Edmundem Dantesem, który kiedyś ocalił jego ojca przez bankructwem. Maksymilian chce powiedzieć siostrze i jej mężowi, ile zawdzięczają hrabiemu, ale Dantes go powstrzymuje. Prosi chłopaka, aby obiecał mu, że przez miesiąc będzie żył i nie stanie się wrogiem hrabiego pod żadnym pozorem. Jeśli do końca tego Miesiąca Maksymilian będzie nadal smutny, Monte Christo pomoże mu popełnić samobójstwo.
Rozdział 107
Dzień po wyjeździe Danglarsa, pani Danglars biegnie w panice do Debraya. Pokazuje mu list, który zostawił jej mąż, z wyjaśnieniem powodów ucieczki. Napisał, że seria niefortunnych wypadków doprowadziła go do bankructwa i niemożności spłacenia długu w szpitalu. Pani Danglars czeka na jakieś słowa pocieszenia od kochanka, ale ten rozmawia z nią tylko jak partner biznesowy. Nie chce mieć z nią nic wspólnego teraz, kiedy kobieta nie daje mu dostępu do nieograniczonych zasobów finansowych męża. W innym pokoju tego samego hotelu, Albert i Mercedes planują przyszłość. Albert wstąpił do armii i teraz daje matce czek, który za to dostał, aby za połowę sumy pojechała do Marsylii, gdzie na koncie ma resztę swoich niewielkich oszczędności. W drodze z hotelu spotykają Luciena Debraya, który jest zszokowany odmiennością reakcji na nieszczęście Mercedes w stosunku do Pani Danglars. Tego samego wieczora, Monte Christo podgląda jak Albert zegna matkę, odjeżdżającą do Marsylii. Przysięga, że zapewni szczęście tym dwojgu niewinnym ludziom.
Rozdział 108
Bertuccio odwiedza Benedetta w wiezieniu. Benedetto ciągle spodziewa się, że zostanie ocalony przez swojego potężnego protektora, Hrabiego Monte Christo. Wierzy, ze hrabia jest jego prawdziwym ojcem, co gorszy Bertuccia. Bertuccio mówi, że przyszedł wyjawić tożsamość prawdziwego ojca Benedetta, ale zanim wymienia nazwisko, muszą kończyć rozmowę. Obiecuje wrócić następnego dnia.
Rozdzial 109
Villefort oddaje się pracy, zajmuje się sprawą Benedetto. W dzień rozprawy, wyznaje w końcu pani Villefort, że wie, iż to ona jest morderczynią. Mówi, ze nie pozwoli jej umrzeć na szafocie, bo to by przyniosło wstyd jemu i jego synowi. Każe za to żonie popełnić samobójstwo z użyciem tej samej trucizny, którą zabiła wszystkie ofiary. Jeśli tego nie zrobi do jego powrotu z sądu, publicznie ja wyda w ręce strażników.
Rozdział 110
Proces Benedetta jest wielkim wydarzeniem, wszyscy sławni Paryżanie przyglądają się mu. Podczas rozprawy, Benedetto oznajmia, że jest synem Villeforta. Opowiada historię swoich urodzin, zakopania żywcem przez ojca, uratowania przez Bertuccia i wychowania przez zastępczych rodziców. Kiedy sąd prosi go o dowód, Villefort przyznaje się do winy.
Rozdział 111
W drodze do domu, Villefort żałuje skazania żony na śmierć, zdając sobie sprawę, że sam nie jest niewinny. Postanawia, że pozwoli jej żyć i że wspólnie opuszczą Francję. Jednak kiedy pojawia się w domu, znajduje ją już martwą. Nie dość, że zabiła siebie, Pani Villefort otruła też Edwarda, nie chcąc, aby syn żył bez niej. Szukając pocieszenia, Villefort udaje się do Noirtiera, który jest w towarzystwie ojca Busoniego. Busoni wyznaje, że jest Edmundem Dantesem. Chwytając go za nadgarstek, Villefort prowadzi go do ciał żony i syna i pyta, czy teraz hrabia uważa, że dostatecznie się zemścił. Na widok ciała chłopca, twarz Dantesa kamienieje. Próbuje ocucić Edwarda za pomocą magicznej mikstury, ale nie udaje się to. Dantes pociesza Villeforta, mówiąc mu, że Walentyna nadal żyje, ale Villefort jest i tak załamany. Po raz pierwszy Dantes wątpi, czy jego działania i plany miały sens. Po powrocie do domu, mówi Maksymilianowi, że opuszczą Paryż następnego dnia.
Rozdział 112
Następnego dnia Maksymilian idzie się pożegnać z Julią i Emmanuelem. Monte Christo przyjeżdża po niego i razem opuszczają Paryż. Monte Christo patrzy na miasto i mówi, że jego plan zemsty został wykonany.
Rozdzial 113
Maksymilian i Monte Christo pojawiają się w Marsylii na czas, żeby zobaczyć jak Albert wsiada na okręt, którym ma dotrzeć do posterunku w Afryce. Maksymilian idzie odwiedzić grób ojca, a Monte Christo udaje się do Mercedes, która teraz mieszka w małym domku Louisa Dantesa. Hrabia obiecuje kobiecie, że pomoże jej synowi jak tylko będzie mógł. Merdeces jest zrezygnowana wobec swojego losu, twierdząc, ze taka musi być wola Boga. Monte Christo mówi, że Bóg stworzył człowieka o wolnej woli. Później spotyka się z Maksymilianem na cmentarzu i mówi mu, aby poczekał w Marsylii kilka dni, podczas kiedy on uda się w ważnych interesach do Włoch.
Rozdział 114
Danglars jedzie do Włoch i pokazuje w firmie Thomas and French pokwitowanie Monte Christo. Otrzymane pieniądze zamierza użyć, aby osiedlić się w Wiedniu, a nie żeby spłacić długi. Peppino, obecnie jeden z członków grupy Luigiego Vampy, został poinformowany o dużej sumie, którą posiada teraz Danglars i idzie za nim do firmy Tomsona i Frencha. Następnego dnia bandycie Vampy napadają na Danglarsa w jego drodze do Wiednia. Danglars zostaje przedstawiony Vampie, który jest zajęty czytaniem Plutarcha. Vampa zamyka Danglarsa w celi z wygodnym łóżkiem. Danglars stwierdza, ze bandyci zabiliby go od razu, gdyby był ich celem, więc cieszy się z bycia trzymanym dla okupu. Sadząc, ze bandycie nie zażądają okupu w okolicach pięciu milionów, czuje się pewien, że wszystko pójdzie dobrze i kładzie się spać zadowolony.
Rozdział 115
Następnego dnia Danglars, zostawiony w celi sam, zaczyna robić się coraz bardziej głodny. W odpowiedzi na pytanie o jedzenie słyszy, że może zamówić dowolny posiłek, na jaki ma ochotę, ale za każde zamówione danie musi zapłacić niezwykle wysoką sumę – tysiąc franków. Na wpół zagłodzony, Danglars zamawia kurczaka.
Rozdział 116
Następnego dnia Danglars prosi o spotkanie z Vampą. Ligi mówi mu, że trzyma go w niewoli pod rozkazami kogoś innego i nie może nic zrobić w sprawie jedzenia. Po dwunastu dniach Danglars wydał wszystko poza 50 tysiącami franków. Postanowił, ze zachowa te resztkę pieniędzy za wszelką cenę i nie je nic przez wiele dni. Ostatecznie, Danglars błaga o litość, czując, że już dłużej nie wytrzyma głodu. Monte Christo pojawia się i mówi Danglarsowi, że zostało mu wybaczone. Wyjawia swoją prawdziwą tożsamość i pozwala Danglarsowi odejść. Wysadzony na poboczu drogi, Danglars rzuca się do strumyka, aby się napić. W odbiciu zauważa, że z nerwów i strachu jego włosy stały się białe.
Rozdział 117
W dzień, kiedy mija umówiony z Maksymilaianem miesiąc, chłopak spotyka sie z hrabią na jego wyspie i mówi, że wciąż czuje się tak źle, że chciałby umrzeć. Monte Christo prowadzi go do pałacu w skałach, który jest przepięknie urządzony i pełen najwspanialszych rzeczy na świecie. Monte Christo sprawdza Maksymiliana, czy rzeczywiście jego smutek jest tak głęboki i miłość do Walentyny tak prawdziwa. Hrabia oferuje Maksymilianowi całe swoje bogactwo, jeśli ten wybierze życie zamiast śmierci. Maksymilian odrzuca propozycję, pragnąc tylko ulgi od bólu. Udając, że pomaga mu się zabić, Monte Christo daje chłopcu do wypicia zielony płyn, który Maksymilian uznaje za truciznę. Chłopak wypija napój i zasypia głęboko. Wtedy pojawia się Walentyna. Monte Christo mówi jej, że nigdy nie może opuścić Maksymiliana, ponieważ ten sądzi, że umarł, aby być z nią na zawsze. Później hrabia prosi dziewczynę, aby zajęła się Haydee, żeby ta nie czuła się na świecie samotnie. Haydee pojawia się i pyta, co Monte Christo ma na myśli. Dantes odpowiada, że zamierza przywrócić ją do pozycji księżniczki i karze jej zapomnieć o sobie i być szczęśliwą. Dziewczyna odpowiada, ze umrze, jeśli hrabia ją opuści. Monte Christo przytula dziewczynę namiętnie, pozwalając sobie uwierzyć, ze jeszcze może być szczęśliwy w miłości. Mówi, ze chciał wyrzec się uczucia do Haydee i jej towarzystwa jako karę za swoje czyny, ale teraz widzi, że ta miłość to znak od Boga, który mu wybacza. Hrabia i Haydee wychodzą, a Maksymilian się budzi i widzi Walentynę, czekającą na niego. Następnego ranka Maksymilian znajduje list od Monte Christo, który wyjechał z Haydee. List namawia Maksymiliana I Walentynę, żeby udali się do Leghorn, gdzie Noirtier czeka, aby poprowadzić Walentynę do ołtarza. Monte Christo daje młodej parze wszystkie swoje posiadłości i majątek z Francji oraz wyspę Monte Christo jako prezent ślubny. Wreszcie list wyjaśnia, czemu Monte Christo postąpił z Maksymilianem tak a nie inaczej. Hrabia pisze, że nie można zaznać szczęścia, gdy nie wie się co to nieszczęście. Nie można tak naprawdę cieszyć się z życia, gdy nigdy nie pragnęło się umrzeć. Ostatnie słowa Monte Christo to zdanie, że cała ludzka mądrość zawiera się w dwóch słowach: oczekiwaniu i nadziei.
