Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
ZAMKNIJ X

Powrót posła - Wymowa dzieła

Dzieło to utrzymane w konwencji komedii posiada charakter politycznego sporu, jakich niemało było wśród ówczesnej szlachty, która miała decydujące zdanie w kształtowaniu państwa polskiego. Wystarczyło bowiem jedno słowo niezdecydowanego posła by wszelkie reformy zostały zaniechane.

Utwór ten przestrzega przede wszystkim przed zbyt dużym zróżnicowaniem w poglądach, które szkodzą ojczyźnie, gdyż każdy z dyskutantów posiada własne zdanie i nie chce ustąpić. Można powiedzieć iż zgromadzone dwa obozy zachowują się jak rozkapryszone dzieci, z których każde chce mieć swój udział w dyskusji, i każde chce by to właśnie jego zdanie liczyło się najbardziej. Nie ma tu mowy o wspólnych układach czy też kompromisach, co w rezultacie przynosi więcej szkody niż pożytku.

Inny wymiar dzieła to fakt ośmieszania złego korzystania z obcych wzorów i wprowadzania ich w życie i w czyn.

W utworze można zaobserwować podstawowe cechy komedii:

  • kontrastowe zestawienie w pary postaci pozytywnych i negatywnych: Podkomorzy – Starosta, Podkomorzyna – Starościna, Szarmancki – Walery

  • komizm postaci – Starościna ukazana w karykaturalnym przerysowaniu jej cech, wywołują­cym efekt śmieszności

  • komizm języka – np. bilecik napisany przez Starościnę, naśladujący w języku polskim ele­menty języka francuskiego (głowa źle mi robiła...)

  • komizm sytuacji – np. scena szantażu, w której Starościna wymusza na mężu budowę wodo­spadu

  • komediowa intryga (miłość z przeszkodami, prowadząca do szczęśliwego finału przez zde­maskowanie rywala) z wplecionymi w nią elementami dyskusji politycznej i poglądami w kwestiach społecznych i obyczajowych

  • ośmieszenie wad i negatywnych postaw (ciemnota, chciwość, kłamstwo, cwaniactwo, obłuda łowców posagów, bezkrytyczne naśladowanie obcych wzorów, niewłaściwe wychowywa­nie młodzieży, brak troski o sprawy ojczyzny itd.), posługiwanie się nazwiskami mówią­cymi

  • satyryczne ujęcie wzmacniające krytykę wstecznictwa obozu konserwatywnego, przeciwni­ków reform politycznych i społecznych

  • aktualna problematyka – charakter publicystyczny komedii, tematyka polityczna, społeczna i obyczajowa.