W osobach Walerego i jego rodziców czytelnik odnajduje wzory osobowe, jakimi powinien się kierować obywatel. Tak więc Walery pracuje na pożytek kraju. Wykonuje sumiennie swoją pracę. Nad zabawę i modę przedkłada obowiązki wobec ojczyzny. Ojciec i matka Walerego jako przykładni obywatele wychowali trójkę synów, z których każdy wykonuje pracę na pożytek ojczyzny, z czego dumny jest Podkomorzy, mówiąc:
„Patrząc na cię, największy mam powód do wesela.
Że w synu moim widzę już obywatela.”
Powinnością rodziców jest wychowanie dzieci na świadomych i odpowiedzialnych obywateli swojego kraju, nie zaś podążanie za modą i wychowywanie dzieci z francuska. W słowach Walerego odnajduje czytelnik potwierdzenie tej tezy:
„ Jeźlim się nienagannie w urzędzie sprawował.
Winienem to przestrogom, które mi dawałeś,
Prawidłom, co z dzieciństwa w serce mi wpajałeś,
Żebym kochał ojczyznę i trzymał się cnoty.”
W opozycji do Walerego i jego rodziców stoją Starosta, Starościna i Szarmancki. W osobach Starościny i Szarmanckiego ukazano czytelnikowi do czego doprowadza wychowanie na sposób francuski. Zarówno Starościna, jak i Szarmancki nie interesują się polityką i krajem, a dbają jedynie o własną wygodę i podążają za modą. Szarmancki nie jest zdolny do podjęcia jakiejkolwiek pracy, gdyż ponad wszystko przedkłada zabawę.
Starosta zaś jest przedstawicielem wstecznictwa, którego to zdanie „Nierządem Polska stoi” doprowadziło do rozbioru Polski. Postawa Starosty, Starościny oraz Szarmanckiego uwypukla wady konserwatywnej szlachty, a postępowanie Walerego i jego rodziców podkreśla cnoty, jakimi powinni kierować się postępowi magnaci. W usta Walerego i Podkomorzego zostały włożone wszystkie ważne dla kraju kwestie. Jest więc mowa o sukcesji tronu, oczynszowania chłopów czy ustalenie sejmu, zbierającego się w określonych odstępach czasu.
„Patrząc na cię, największy mam powód do wesela.
Że w synu moim widzę już obywatela.”
Powinnością rodziców jest wychowanie dzieci na świadomych i odpowiedzialnych obywateli swojego kraju, nie zaś podążanie za modą i wychowywanie dzieci z francuska. W słowach Walerego odnajduje czytelnik potwierdzenie tej tezy:
„ Jeźlim się nienagannie w urzędzie sprawował.
Winienem to przestrogom, które mi dawałeś,
Prawidłom, co z dzieciństwa w serce mi wpajałeś,
Żebym kochał ojczyznę i trzymał się cnoty.”
W opozycji do Walerego i jego rodziców stoją Starosta, Starościna i Szarmancki. W osobach Starościny i Szarmanckiego ukazano czytelnikowi do czego doprowadza wychowanie na sposób francuski. Zarówno Starościna, jak i Szarmancki nie interesują się polityką i krajem, a dbają jedynie o własną wygodę i podążają za modą. Szarmancki nie jest zdolny do podjęcia jakiejkolwiek pracy, gdyż ponad wszystko przedkłada zabawę.
Starosta zaś jest przedstawicielem wstecznictwa, którego to zdanie „Nierządem Polska stoi” doprowadziło do rozbioru Polski. Postawa Starosty, Starościny oraz Szarmanckiego uwypukla wady konserwatywnej szlachty, a postępowanie Walerego i jego rodziców podkreśla cnoty, jakimi powinni kierować się postępowi magnaci. W usta Walerego i Podkomorzego zostały włożone wszystkie ważne dla kraju kwestie. Jest więc mowa o sukcesji tronu, oczynszowania chłopów czy ustalenie sejmu, zbierającego się w określonych odstępach czasu.
