„Palinodia” jest zatem nie tylko krytyką wad polskiej szlachty: powszechnego braku poszanowania dla praw i autorytetu króla, lichwy, alkoholizmu, kłamstwa, bezbożności, głupoty, rozpusty i nadmiernych zbytków, ale również pochwałą gatunku satyry. Krasicki wskazuje na jej starożytne korzenie i podkreśla przynależność do wzorca klasycznego. Gatunek ten doskonale spełnia wymogi dobrej literatury dydaktycznej, która nie zanudza swoim moralizatorskim przesłaniem, ale bawi i wzrusza. Jednocześnie poeta kończy utwór wymownym gestem złamania pióra i pozostawia osąd nad własnymi utworami potomnym. W ten sposób „Palinodia” stanowi wyrazistą kodę całego cyklu satyr.
Palinodia - interpretacja
„Palinodia” jest zatem nie tylko krytyką wad polskiej szlachty: powszechnego braku poszanowania dla praw i autorytetu króla, lichwy, alkoholizmu, kłamstwa, bezbożności, głupoty, rozpusty i nadmiernych zbytków, ale również pochwałą gatunku satyry. Krasicki wskazuje na jej starożytne korzenie i podkreśla przynależność do wzorca klasycznego. Gatunek ten doskonale spełnia wymogi dobrej literatury dydaktycznej, która nie zanudza swoim moralizatorskim przesłaniem, ale bawi i wzrusza. Jednocześnie poeta kończy utwór wymownym gestem złamania pióra i pozostawia osąd nad własnymi utworami potomnym. W ten sposób „Palinodia” stanowi wyrazistą kodę całego cyklu satyr.