Julian Ursyn Niemcewicz, Walery został ukazany jako
bohater pozytywny
Powracający do domu poseł jest młodym człowiekiem, synem Podkomorzego i Podkomorzyny. Ma dwóch braci, jeden służy w kawalerii narodowej, drugi w komisji cywilno-wojskowej. W szlacheckim domu odebrał wykształcenie i wychowanie w duchu patriotycznym. Jego rodzice napełnili go miłością do ojczyzny i skłonnością do poświęcenia wszystkiego dla jej dobra, sam mówi do ojca: "...z dzieciństwa w serce mi wpajałeś,/ żebym kochał ojczyznę i trzymał się cnoty". Z dworku na prowincji wyjechał do Warszawy, nie po to, by zaznać światowego życia, wypełnionego zabawami z innymi młodymi ludźmi, czy poznać lepiej panującą w Europie francuską modę, ale by zająć się działalnością polityczną. Wierzy, że obrady Sejmu Czteroletniego pozwolą na naprawę Rzeczypospolitej przez wprowadzenie koniecznych reform, których jest orędownikiem. Pragnie, tak jak jego rodzice, ukrócić samowolę szlachty, która dba tylko o swoje własne przywileje, nie ofiarowując niczego w zamian swej ojczyźnie. Chce zniesienia liberum veto, które utrudnia przyjęcie dowolnej ustawy, zastąpienia wolnej elekcji dziedziczeniem tronu, aby nigdy nie osadzono na nim obcego człowieka, nie dbającego o polskie interesy. Uważa, że szlachtę należy obłożyć podatkami, dzięki czemu znajdą się fundusze na utworzenie i utrzymywanie stałej armii. Nie tylko magnateria powinna mieć prawo do decydowania o losach kraju, ale także mieszczanie. Ponadto chce, aby poprawił się los ludzi najbiedniejszych, a więc chłopów, którzy od wieków są bezwzględnie wykorzystywani przez warstwy uprzywilejowane. Chociaż poglądy Walerego są pełne idealizmu, nie są naiwnym wyrazem wiary w jakieś mrzonki, ponieważ bohater stara się żyć według wyznawanych reguł oraz
Powracający do domu poseł jest młodym człowiekiem, synem Podkomorzego i Podkomorzyny. Ma dwóch braci, jeden służy w kawalerii narodowej, drugi w komisji cywilno-wojskowej. W szlacheckim domu odebrał wykształcenie i wychowanie w duchu patriotycznym. Jego rodzice napełnili go miłością do ojczyzny i skłonnością do poświęcenia wszystkiego dla jej dobra, sam mówi do ojca: "...z dzieciństwa w serce mi wpajałeś,/ żebym kochał ojczyznę i trzymał się cnoty". Z dworku na prowincji wyjechał do Warszawy, nie po to, by zaznać światowego życia, wypełnionego zabawami z innymi młodymi ludźmi, czy poznać lepiej panującą w Europie francuską modę, ale by zająć się działalnością polityczną. Wierzy, że obrady Sejmu Czteroletniego pozwolą na naprawę Rzeczypospolitej przez wprowadzenie koniecznych reform, których jest orędownikiem. Pragnie, tak jak jego rodzice, ukrócić samowolę szlachty, która dba tylko o swoje własne przywileje, nie ofiarowując niczego w zamian swej ojczyźnie. Chce zniesienia liberum veto, które utrudnia przyjęcie dowolnej ustawy, zastąpienia wolnej elekcji dziedziczeniem tronu, aby nigdy nie osadzono na nim obcego człowieka, nie dbającego o polskie interesy. Uważa, że szlachtę należy obłożyć podatkami, dzięki czemu znajdą się fundusze na utworzenie i utrzymywanie stałej armii. Nie tylko magnateria powinna mieć prawo do decydowania o losach kraju, ale także mieszczanie. Ponadto chce, aby poprawił się los ludzi najbiedniejszych, a więc chłopów, którzy od wieków są bezwzględnie wykorzystywani przez warstwy uprzywilejowane. Chociaż poglądy Walerego są pełne idealizmu, nie są naiwnym wyrazem wiary w jakieś mrzonki, ponieważ bohater stara się żyć według wyznawanych reguł oraz
