Młoda i piękna kobieta. Osierocona jako mała dziewczynka. Wychowana przez Tockiego, który później zrobił z niej swoją kochankę. Gdy się nią znudził, postanowił wyposażyć ją i wydać za mąż. W zamian za pieniądze godzi się ją poślubić Gania.
Baraszkowa rzuca się więc w ramiona Rogożynowi, który jest w niej szaleńczo a wręcz chorobliwie zakochany, i ucieka z nim do Moskwy. Nie potrafi się zdecydować z kim chce być. Ucieka raz do Rogożyna, raz do księcia.
Nastazja nie cieszy się dobrą opinią. Z jednej strony potrafi być ciepła i miła z drugiej jest zdolna do każdej podłości. Potrafi też wywołać skandal. W dzień ślubu ucieka z Rogożynem, który ją morduje w nocy.
Nastazja jest postacią tragiczną, autodestrukcyjną. Na kształtowaniu jej charakteru zaważyło potraktowanie jej, młodziutkie dziewczyny, przez Tockiego. Nastazja szuka swojego miejsca w życiu, lecz go nie znajduje. Ciągle za czymś goni, czegoś szuka. Jest nieobliczalna w swoich decyzjach i zachowaniach. Często słyszy się o niej opinię, iż jest szalona.
Baraszkowa rzuca się więc w ramiona Rogożynowi, który jest w niej szaleńczo a wręcz chorobliwie zakochany, i ucieka z nim do Moskwy. Nie potrafi się zdecydować z kim chce być. Ucieka raz do Rogożyna, raz do księcia.
Nastazja nie cieszy się dobrą opinią. Z jednej strony potrafi być ciepła i miła z drugiej jest zdolna do każdej podłości. Potrafi też wywołać skandal. W dzień ślubu ucieka z Rogożynem, który ją morduje w nocy.
Nastazja jest postacią tragiczną, autodestrukcyjną. Na kształtowaniu jej charakteru zaważyło potraktowanie jej, młodziutkie dziewczyny, przez Tockiego. Nastazja szuka swojego miejsca w życiu, lecz go nie znajduje. Ciągle za czymś goni, czegoś szuka. Jest nieobliczalna w swoich decyzjach i zachowaniach. Często słyszy się o niej opinię, iż jest szalona.
