Dwudziestopięcioletni mężczyzna, epileptyk, wracający z leczenia w Szwajcarii. Daleki krewny generałowej Jepanczyn. Odziedziczył spadek po swojej krewnej, która zmarła bezpotomnie.
Ma duże serce, jest uczuciowy i prostomyślny, nigdy nie kłamie, wszystko bierze dosłownie, ma niebanalne poglądy na wiele spraw. Jest uczciwym i porządnym, bardzo wrażliwym człowiekiem, co powoduje, iż inni mają go za „idiotę”, którego łatwo naciągnąć na pożyczkę i wciągnąć w intrygi.
Książę uważa, że „piękno zbawi świat”. Zakochany w Agłai oraz Nastazji. W wyniku przykrych wydarzeń na nowo popada w swoją chorobę i wraca do Szwajcarii.
Ma duże serce, jest uczuciowy i prostomyślny, nigdy nie kłamie, wszystko bierze dosłownie, ma niebanalne poglądy na wiele spraw. Jest uczciwym i porządnym, bardzo wrażliwym człowiekiem, co powoduje, iż inni mają go za „idiotę”, którego łatwo naciągnąć na pożyczkę i wciągnąć w intrygi.
Książę uważa, że „piękno zbawi świat”. Zakochany w Agłai oraz Nastazji. W wyniku przykrych wydarzeń na nowo popada w swoją chorobę i wraca do Szwajcarii.
