dla niego: „Drogi, jedyny, wracaj jak możesz najprędzej! Czekam z utęsknieniem!”
6 września: Werter musiał wyrzucić frak, w którym po raz pierwszy tańczył z Lottą.
12 września: Lotta przy Werterze pozwalała kanarkowi wkładać dzióbek w swoje usta, a także podawała mu ustami pokarm. Werter obwiniał ją w liście, że pobudza go takimi obrazami.
15 września: Werter rozpacza, że ścięto jego dwa ukochane orzechy, które rosły na podwórzu pastora. Stary pastor zmarł i zastąpił go nowy, a jego żona kazała pozbyć się drzew.
10 października: Werter domyśla się, ze Albertowi nie bardo pasuje obecność drugiego mężczyzny przy Lotcie.
12 października: Opisy przeżyć towarzyszących lekturze „Pieśni Osjana”
19 października: Marzy o tym, by przytulić Lottę.
26 października: Zdaje sobie sprawę, że gdyby znikł, Albert i Lotta nie cierpieliby zbytnio z powodu jego odejścia.
27 października: Dalsze lakoniczne uwagi na temat samotności i obcości miedzy ludźmi.
30 października: Cały czas cierpi, że jest pozbawiony Lotty.
3 listopada: Rozmyśla nad tym, że bardzo często pragnie już więcej się nie obudzić.
8 listopada: Werter widzi, że robi wszystko, czego Lotta zażąda.
15 listopada: Tłumaczy Wilhelmowi, że religia nie może być już dla niego pociechą, ponieważ nie zamierza udawać, że jest mu dobrze, kiedy w rzeczywistości bardzo cierpi.
21 listopada: Żali się, że Lotta okazuje mu względy, co wzmaga jeszcze ból.
22 listopada: Wie, że nie może się modlić, by Lotta była jego.
24 listopada: Werter zorientował się, że Lotta wie o jego cierpieniu.
26 listopada: Dziwi się czytając Osjana, że ktoś przed nim mógł tak jak on cierpieć.
30 listopada: W czasie spaceru Werter spotkał młodego szaleńca. Porozmawiał z nim chwilę, potem nadeszła jego matka. Powiedziała Werterowi, że chłopak był najszczęśliwszy, gdy przebywał
6 września: Werter musiał wyrzucić frak, w którym po raz pierwszy tańczył z Lottą.
12 września: Lotta przy Werterze pozwalała kanarkowi wkładać dzióbek w swoje usta, a także podawała mu ustami pokarm. Werter obwiniał ją w liście, że pobudza go takimi obrazami.
15 września: Werter rozpacza, że ścięto jego dwa ukochane orzechy, które rosły na podwórzu pastora. Stary pastor zmarł i zastąpił go nowy, a jego żona kazała pozbyć się drzew.
10 października: Werter domyśla się, ze Albertowi nie bardo pasuje obecność drugiego mężczyzny przy Lotcie.
12 października: Opisy przeżyć towarzyszących lekturze „Pieśni Osjana”
19 października: Marzy o tym, by przytulić Lottę.
26 października: Zdaje sobie sprawę, że gdyby znikł, Albert i Lotta nie cierpieliby zbytnio z powodu jego odejścia.
27 października: Dalsze lakoniczne uwagi na temat samotności i obcości miedzy ludźmi.
30 października: Cały czas cierpi, że jest pozbawiony Lotty.
3 listopada: Rozmyśla nad tym, że bardzo często pragnie już więcej się nie obudzić.
8 listopada: Werter widzi, że robi wszystko, czego Lotta zażąda.
15 listopada: Tłumaczy Wilhelmowi, że religia nie może być już dla niego pociechą, ponieważ nie zamierza udawać, że jest mu dobrze, kiedy w rzeczywistości bardzo cierpi.
21 listopada: Żali się, że Lotta okazuje mu względy, co wzmaga jeszcze ból.
22 listopada: Wie, że nie może się modlić, by Lotta była jego.
24 listopada: Werter zorientował się, że Lotta wie o jego cierpieniu.
26 listopada: Dziwi się czytając Osjana, że ktoś przed nim mógł tak jak on cierpieć.
30 listopada: W czasie spaceru Werter spotkał młodego szaleńca. Porozmawiał z nim chwilę, potem nadeszła jego matka. Powiedziała Werterowi, że chłopak był najszczęśliwszy, gdy przebywał
