Wiersz opowiada o matce odprowadzającej syna, który wstępuje do wojska. Matka czeka przed budynkiem komisji wojskowej aż Jasiek zostanie zarejestrowany, ostrzyżony i otrzyma mundur. Potem rekruci dostają rozkaz wymarszu. Kobieta walczy z uczuciami rozpaczy, trwogi i niepokoju o syna. Kiedy rekruci mają wyruszyć pada nieżywa na ziemię.
Motywy utworu – rozpacz starej kobiety drżącej z niepokoju o syna, wcielonego do wojska. W ówczesnych czasach pobór był obowiązkowy, chłopi musieli służyć w carskiej armii.
Sytuacja liryczna – zimowy, chłodny dzień. Matka Jaśka stoi na mrozie wśród innych ludzi, także odprowadzających synów wcielonych do wojska. Podmiot liryczny opisuje uczucia w duszy starej kobiety, niepokój, rozpacz, trwogę o los syna, wyruszającego w nieznane.
Analiza i interpretacja wiersza – utwór ma budowę nieregularną, składa się z sześciu zwrotek i dwuwersowego wprowadzenia. Wersy mają po jedenaście sylab. Podmiot liryczny typu pośredniego opowiada o ubogim stroju kobiety, jej rozpaczy i załamaniu („twarz jej wygasła, pożółkła, zmartwiała, Jak pustka, była posępna i cicha, I tylko usta zacięte, drgające, Jakiś krzyk duszy zdradzały ogromny”). Środki artystyczne oddają rosnącą trwogę matki. Smutnymi oczyma patrzy na drogę, którą niedługo wyruszą rekruci. Tytuł „Chłopskie serce” odnosi się do starej kobiety, której serce nie wytrzymało zbliżającej się rozłąki z synem.
Podmiot liryczny pośredni zwraca uwagę na ubóstwo chłopstwa, opisując starą i znoszoną sukmanę, w jaką odziana jest kobieta. Porównuje ten strój, symbolizujący nędzę i poniżenie, a jednocześnie całą klasę społeczną – chłopów, do rany żywej, występującej na ciele narodu. Podmiot liryczny sugeruje, że niedola chłopstwa powinna być wyrzutem i problemem całego społeczeństwa. Tymczasem ich los nie obchodzi nikogo, mogą tylko modlić się do Boga, by uchronił ich od nieszczęść. W wierszu Stwórca określony jest Bogiem nędzarzy, bo tylko on wysłuchuje ich próśb.
Bohaterami lirycznymi utworu jest stara matka i jej syn Jasiek.
Motywy utworu – rozpacz starej kobiety drżącej z niepokoju o syna, wcielonego do wojska. W ówczesnych czasach pobór był obowiązkowy, chłopi musieli służyć w carskiej armii.
Sytuacja liryczna – zimowy, chłodny dzień. Matka Jaśka stoi na mrozie wśród innych ludzi, także odprowadzających synów wcielonych do wojska. Podmiot liryczny opisuje uczucia w duszy starej kobiety, niepokój, rozpacz, trwogę o los syna, wyruszającego w nieznane.
Analiza i interpretacja wiersza – utwór ma budowę nieregularną, składa się z sześciu zwrotek i dwuwersowego wprowadzenia. Wersy mają po jedenaście sylab. Podmiot liryczny typu pośredniego opowiada o ubogim stroju kobiety, jej rozpaczy i załamaniu („twarz jej wygasła, pożółkła, zmartwiała, Jak pustka, była posępna i cicha, I tylko usta zacięte, drgające, Jakiś krzyk duszy zdradzały ogromny”). Środki artystyczne oddają rosnącą trwogę matki. Smutnymi oczyma patrzy na drogę, którą niedługo wyruszą rekruci. Tytuł „Chłopskie serce” odnosi się do starej kobiety, której serce nie wytrzymało zbliżającej się rozłąki z synem.
Podmiot liryczny pośredni zwraca uwagę na ubóstwo chłopstwa, opisując starą i znoszoną sukmanę, w jaką odziana jest kobieta. Porównuje ten strój, symbolizujący nędzę i poniżenie, a jednocześnie całą klasę społeczną – chłopów, do rany żywej, występującej na ciele narodu. Podmiot liryczny sugeruje, że niedola chłopstwa powinna być wyrzutem i problemem całego społeczeństwa. Tymczasem ich los nie obchodzi nikogo, mogą tylko modlić się do Boga, by uchronił ich od nieszczęść. W wierszu Stwórca określony jest Bogiem nędzarzy, bo tylko on wysłuchuje ich próśb.
Bohaterami lirycznymi utworu jest stara matka i jej syn Jasiek.
Wiersz opowiada o matce odprowadzającej syna, który wstępuje do wojska. Matka czeka przed budynkiem komisji wojskowej aż Jasiek zostanie zarejestrowany, ostrzyżony i otrzyma mundur. Potem rekruci dostają rozkaz wymarszu. Kobieta walczy z uczuciami rozpaczy, trwogi i niepokoju o syna. Kiedy rekruci mają wyruszyć pada nieżywa na ziemię.
Motywy utworu – rozpacz starej kobiety drżącej z niepokoju o syna, wcielonego do wojska. W ówczesnych czasach pobór był obowiązkowy, chłopi musieli służyć w carskiej armii.
Sytuacja liryczna – zimowy, chłodny dzień. Matka Jaśka stoi na mrozie wśród innych ludzi, także odprowadzających synów wcielonych do wojska. Podmiot liryczny opisuje uczucia w duszy starej kobiety, niepokój, rozpacz, trwogę o los syna, wyruszającego w nieznane.
Analiza i interpretacja wiersza – utwór ma budowę nieregularną, składa się z sześciu zwrotek i dwuwersowego wprowadzenia. Wersy mają po jedenaście sylab. Podmiot liryczny typu pośredniego opowiada o ubogim stroju kobiety, jej rozpaczy i załamaniu („twarz jej wygasła, pożółkła, zmartwiała, Jak pustka, była posępna i cicha, I tylko usta zacięte, drgające, Jakiś krzyk duszy zdradzały ogromny”). Środki artystyczne oddają rosnącą trwogę matki. Smutnymi oczyma patrzy na drogę, którą niedługo wyruszą rekruci. Tytuł „Chłopskie serce” odnosi się do starej kobiety, której serce nie wytrzymało zbliżającej się rozłąki z synem.
Podmiot liryczny pośredni zwraca uwagę na ubóstwo chłopstwa, opisując starą i znoszoną sukmanę, w jaką odziana jest kobieta. Porównuje ten strój, symbolizujący nędzę i poniżenie, a jednocześnie całą klasę społeczną – chłopów, do rany żywej, występującej na ciele narodu. Podmiot liryczny sugeruje, że niedola chłopstwa powinna być wyrzutem i problemem całego społeczeństwa. Tymczasem ich los nie obchodzi nikogo, mogą tylko modlić się do Boga, by uchronił ich od nieszczęść. W wierszu Stwórca określony jest Bogiem nędzarzy, bo tylko on wysłuchuje ich próśb.
Bohaterami lirycznymi utworu jest stara matka i jej syn Jasiek.
Motywy utworu – rozpacz starej kobiety drżącej z niepokoju o syna, wcielonego do wojska. W ówczesnych czasach pobór był obowiązkowy, chłopi musieli służyć w carskiej armii.
Sytuacja liryczna – zimowy, chłodny dzień. Matka Jaśka stoi na mrozie wśród innych ludzi, także odprowadzających synów wcielonych do wojska. Podmiot liryczny opisuje uczucia w duszy starej kobiety, niepokój, rozpacz, trwogę o los syna, wyruszającego w nieznane.
Analiza i interpretacja wiersza – utwór ma budowę nieregularną, składa się z sześciu zwrotek i dwuwersowego wprowadzenia. Wersy mają po jedenaście sylab. Podmiot liryczny typu pośredniego opowiada o ubogim stroju kobiety, jej rozpaczy i załamaniu („twarz jej wygasła, pożółkła, zmartwiała, Jak pustka, była posępna i cicha, I tylko usta zacięte, drgające, Jakiś krzyk duszy zdradzały ogromny”). Środki artystyczne oddają rosnącą trwogę matki. Smutnymi oczyma patrzy na drogę, którą niedługo wyruszą rekruci. Tytuł „Chłopskie serce” odnosi się do starej kobiety, której serce nie wytrzymało zbliżającej się rozłąki z synem.
Podmiot liryczny pośredni zwraca uwagę na ubóstwo chłopstwa, opisując starą i znoszoną sukmanę, w jaką odziana jest kobieta. Porównuje ten strój, symbolizujący nędzę i poniżenie, a jednocześnie całą klasę społeczną – chłopów, do rany żywej, występującej na ciele narodu. Podmiot liryczny sugeruje, że niedola chłopstwa powinna być wyrzutem i problemem całego społeczeństwa. Tymczasem ich los nie obchodzi nikogo, mogą tylko modlić się do Boga, by uchronił ich od nieszczęść. W wierszu Stwórca określony jest Bogiem nędzarzy, bo tylko on wysłuchuje ich próśb.
Bohaterami lirycznymi utworu jest stara matka i jej syn Jasiek.
