Maria Konopnicka - biografia
Maria Konopnicka (Wasiłowska) urodziła się 23 maja 1842 roku w Suwałkach. Była poetką i nowelistką, tworzyła pod pseudonimami: Jan Sawa, Marko, Jan Waręż.
Jej rodzicami byli Józef, obrońca Prokuratorii Generalnej i Patron Trybunału cywilnego, oraz Scholastyka. Maria wraz z rodziną spędziła najmłodsze lata swojego życia w Warszawie. W 1849 roku przeprowadziła się do Kalisza. Mieszkała na Warszawskim Przedmieściu w pałacu Puchalskich. Miała pięcioro rodzeństwa, przy czym Zofia zmarła zaraz po porodzie, a jedyny brat stracił życie w pierwszej bitwie pod Krzywosądem. Matka Marii osierociła dzieci w 1854 roku.
Od roku 1855 do 1856 Maria uczyła się na pensji u sióstr sakramentek w Warszawie, gdzie poznała Elizę Orzeszkową. W 1862 roku wyszła za mąż. Wyjechała do Bronowa koło Poddębic, a następnie do Gusina. Urodziła też syna Tadeusza, a w kolejnych latach jeszcze siedmioro dzieci, z czego dwoje zmarło tuż po narodzinach. W 1876 roku rozstała się z mężem, a dwa lata później zmarł jej ojciec. Od 1877-1890 roku mieszkała z dziecmi w Warszawie.
W latach 1884-1886 redagowała pismo dla kobiet „Świt”. W 1903 roku otrzymała w darze narodowym dworek w Żarnowcu koło Krosna na Pogórzu Karpackim. Brała też czynny udział w walce o prawa kobiet, a także ostentacyjnie potępiała działania władz pruskich. Była uczestniczką międzynarodowego protestu przeciwko prześladowaniu dzieci polskich we Wrześni.
Zmarła 8 października 1910 roku we Lwowie na zapalenie płuc. Jej ciało spoczywa na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Twórczość
Do najsłynniejszych dzieł artystki zaliczamy:
Nowele
- Cztery nowele,
- Dym,
- Na drodze,
- Nowele,
- Na Normandzkim Brzegu,
- Mendel gdański,
- Nasza szkapa,
Inne:
- Na jagody,
- O Janku Wędrowniczku,
- Okrasnoludkach i sierotce Marysi,
- Śpiewnik dla dzieci,
- Rota,
