udział (Bołkoński, Bezuchow, Rostowowie, Kuragin), kobiety, pozostając na straży domowego ogniska, muszą także zmagać się z kłopotami finansowymi. Z trudnymi doświadczeniami najlepiej radzą sobie Rostowowie - zżyci, solidarni i wspierający się w każdej sytuacji (ucieczka z Moskwy). Klęskę ponoszą Bołkońscy i Kuraginowie, a Bezuchow cierpi z powodu niemoralnego zachowania żony.
Wojna zostaje ukazana z dwóch perspektyw – cywilów i bezpośrednich uczestników walki. Autor szeroko opisuje przygotowania Rosjan do wojny, salonowe dyskusje nad możliwymi strategiami, postać Napoleona i jego współpracowników i wreszcie – same działania wojenne, obserwowane przez głównych bohaterów powieści.
Nie sposób nawiązać do wszystkich wątków poruszanych w powieści. Mamy tu zarówno analizę polityczno-społeczną, charakterystykę różnych warstw społecznych, ciekawy wątek masonerii, problematykę moralną (przemiana Bezuchowa), jak i wiele innych.
„Wojna i pokoj” to wielkie dzieło XIX-wiecznego realizmu, które wyznaczyło literackie standardy dla pokoleń kolejnych twórców.
Wojna zostaje ukazana z dwóch perspektyw – cywilów i bezpośrednich uczestników walki. Autor szeroko opisuje przygotowania Rosjan do wojny, salonowe dyskusje nad możliwymi strategiami, postać Napoleona i jego współpracowników i wreszcie – same działania wojenne, obserwowane przez głównych bohaterów powieści.
Nie sposób nawiązać do wszystkich wątków poruszanych w powieści. Mamy tu zarówno analizę polityczno-społeczną, charakterystykę różnych warstw społecznych, ciekawy wątek masonerii, problematykę moralną (przemiana Bezuchowa), jak i wiele innych.
„Wojna i pokoj” to wielkie dzieło XIX-wiecznego realizmu, które wyznaczyło literackie standardy dla pokoleń kolejnych twórców.
