Młoda Żakówna choć jest miła i ma wesołe usposobienie, nie potrafi wyzbyć się swoich licznych kompleksów odnośnie własnego wyglądu, co uniemożliwia jej też pełną samoakceptację. Dodatkowo kompleksy te potęguje przekonanie, że jej starsza siostra jest o wiele bardziej urodziwa (posiada regularne rysy twarzy i piękną figurę, a jej imię – Julia – jest romantyczne, dzięki czemu może uchodzić za wspaniale uduchowioną artystkę).
Cesia od trzech miesięcy jest uczennicą poznańskiego liceum, ale nie zdążyła jeszcze poznać wszystkich kolegów. Jej kompleksy sprawiają, że opacznie rozumie spojrzenia klasowego mruka – Jerzego Hajduka. Uznaje je za przejaw niechęci do niej i do jej wyglądu. Na duże zainteresowanie chłopców może z kolei liczyć Danusia Filipiak – choć nie za bardzo idzie jej nauka, wśród kolegów uchodzi za uduchowioną poetkę, piszącą wiersze dla najprzystojniejszego chłopaka w szkole, Pawła Nowackiego. Podczas jednej z klasówek Paweł usiłuje przesłać Dance ściągę. Niestety nauczycielka przechwytuje ją z ręki Cesi, która przyznaje się do winy, za co otrzymuje zły stopień w dzienniczku, jednocześnie zyskuje jednak nową i oddaną koleżankę.
Dzień przed Wigilią bohaterka postanawia wybrać się na przedświąteczne zakupy i w tym celu pożycza od starszej siostry płaszcz. Tak wystrojona wpada przypadkiem na przystojnego Zygmunta, który oczarowany jej wyglądem zaprasza dziewczynę na randkę w parku. Dzięki temu w Cesi zasiane zostaje ziarno wątpliwości na temat tego, czy rzeczywiście jest tak straszliwie brzydka, jak myśli. Mimo tego, że randka się nie odbywa, w sercu bohaterki na długo pozostaje obraz przystojnego brodacza, aż do dnia, gdy ponownie spotyka go na jednym ze studenckich „spędów” zorganizowanych przez siostrę.
Zaraz po świętach Cesia zaczyna udzielać Dance korepetycji, które wymusił na niej profesor Dmuchawiec. Ponieważ w domu Żaków brakuje miejsca, dziewczynki spotykają się w wieżyczce przylegającej do strychu, którą z czasem zamieniają w przytulne i wygodne miejsce. Danka deklamuje tu swe wiersze, a Cesia zwierza się jej ze swoich problemów czy wątpliwości na temat urody.
Tymczasem w szkole odbywa się lekcja wychowawcza, podczas której profesor Dmuchawiec wpaja swym podopiecznym, jak wielką rolę odgrywa w życiu odwaga i męstwo. Na dowód tego pokazuje ankietę wypełnioną przez Jerzego Hajduka. Cesia niechcący podważa wystąpienie kolegi, za co później serdecznie próbuje go przeprosić. Tym samym coraz bardziej zaczyna fascynować się mrukliwym chłopcem.
Na wiosnę do domu Żaków przybywa Irenka – córeczka koleżanki Julii ze studiów. Żakowie proponują młodemu małżeństwu zamieszkanie u siebie, w wyniku czego Cesia musi już na stałe wyprowadzić się na wieżyczkę.
Profesor Dmuchawiec nadal nalega, by Cesia pomagała Dance w nauce. Przygnieciona nadmiarem obowiązków, zarówno wobec rodziny, jak i przyjaciół, a także coraz bardziej nasilającym się uczuciem do Jerzego, Cesia postanawia ostatecznie wyprowadzić się do wieży i zamknąć się tutaj na stałe. Podejmuje też decyzję o pozostaniu tam aż do momentu, gdy Danka nie poprawi swych wyników w szkole, a rodzina nie weźmie na siebie przynajmniej części jej obowiązków. Podjęcie tej decyzji przynosi pozytywne skutki – pod nadzorem Żaków Danka nadrabia zaległości, a domowe obowiązki zostają w klarowny sposób określone i rozdzielony pomiędzy wszystkich członków rodziny.
Rozwikłana zostaje też sytuacja z Jerzym – chłopak przyznaje się Cesi do swojego uczucia i do tego, że jest w niej zakochany, na co bohaterka odpowiada zapewnieniem o wzajemności.
