Calineczka - streszczenie

Pewna kobieta bardzo pragnęła mieć maleńkie dziecko, ale ponieważ nie mogła, udała się do czarownicy. Ta sprzedała jej za dziesięć groszy magiczne ziarenko jęczmienia i poleciła zasadzić je w doniczce.

Niedługo po tym wyrósł z ziarna piękny kwiat. Stało się również coś niespotykanego, gdyż z kwiatu wyłoniła się cudowna i przepiękna mała dziewczynka. Mama nadała jej imię Calineczka i przygotowała dla niej posłanie w skorupce orzecha oraz kołderkę w postaci płatka róży. Dziewczynka miała wielki talent do śpiewu, budząc tym ogólny podziw.

Razu pewnego w nocy do domu kobiety weszła przez okno ohydna ropucha. Calineczka wówczas spała, ale ropucha ujrzawszy tę bajeczną postać dziewczynki, zapragnęła ją porwać na żonę dla swego syna. Tak też uczyniła i zabrała ją do swojego mieszkania na bagnach. Okazało się, że syn ropuchy był obrzydliwie brzydki. Na widok Calineczki powiedział tylko: „Koak, koak, breke – ke – ks”.

Dziewczynka się go bała i nie chciała go za męża. Zaczęła więc płakać, co posłyszały małe rybki. Postanowiły obronić ją przed ropuchą, która przygotowała dla młodej pary posłanie na listku lilii wodnej. Rybki przegryzły jednak listek tak, że mógł on odpłynąć wraz z nurtem strumyka. Ropucha już nie była w stanie go dogonić. Calineczka płynąc tak na listku, radowała się pięknymi krajobrazami. Kiedy wreszcie dotarła do innego kraju, na jej listku usiadł biały motyl. Postanowiła przywiązać go swym paskiem do listka. Dzięki temu mogła płynąć szybciej.

Nagle, nie wiadomo skąd zjawił się chrabąszcz – porwał Calineczkę i poniósł ją wysoko na drzewo. Nie zwracał przy tym uwagi na jej smutek, spowodowany utratą przyjaciela motylka. Ulokował ją wygodnie na liściu, przyniósł miód i zaczął zachwycać się jej urodą. Wkrótce przyszły też inne chrabąszcze, jednak im dziewczynka się nie