„Kwiat kalafiora” otwiera cykl powieści Małgorzaty Musierowicz zatytułowany „Jeżycjada”, w którym poznajemy sympatyczną rodzinę Borejków. Rodzicami czterech córek są pan Ignacy Borejko – wiecznie roztargniony i chodzący ciągle z głową w chmurach filolog klasyczny oraz Mila Borejko – kochająca i dozgonnie oddana, czuła i wyrozumiała dla swoich pociech, ciepła mama. Główną bohaterką cyklu jest siedemnastoletnia Gabrysia Borejkówna, która ma jeszcze trzy siostry: czternastoletnią Idę, dziewięcioletnią Natalię i pięcioletnią Patrycję.
Powieść rozpoczyna się w sylwestrowe przedpołudnie 1977 r,. kiedy najstarsze siostry Borejkówny zamierzają udać się na ostatnie w tym roku zakupy. Po drodze spotykają Janusza Pyziaka, niezbyt wyrafinowanego podrywacza, którego Gabrysia zna z zajęć koszykówki. Pyziak ma tylko jeden sposób na podryw – zawsze porównuje obiekty swych westchnień do kwiatu jabłoni. Gabrysia, choć oporna na jego podryw, zgadza się przyjść z nim na wieczorną prywatkę u swojej kuzynki Joanny. Całą zabawę psuje wiadomość o trafieniu mamy Gabrysi do szpitala.
Teraz to Gabrysia musi zająć się całym domem i opieką nad młodszym rodzeństwem, a także przejąć wszystkie domowe obowiązki. Niestety ich nadmiar przytłacza nastolatkę, która nie może sobie ze wszystkim poradzić i w efekcie zaniedbuje też szkołę. Przyjaciele postanawiają jej nieco ulżyć i przychodzą do niej oferując pomoc. W trakcie jednego z takich spotkań Borejkówna wpada na pomysł, by założyć grupę dyskusyjną Eksperymentalny Sygnał Dobra, która będzie zajmowała się wysyłaniem przypadkowym osobom szczerego uśmiechu. W tak prosty sposób można bowiem okazywać innym ciepło, zainteresowanie i szczerą sympatię, a ponadto nic to nie kosztuje. Na czele założonej grupy staje prezes Aniela Kowalik. Wkrótce odbywa się też u niej
Powieść rozpoczyna się w sylwestrowe przedpołudnie 1977 r,. kiedy najstarsze siostry Borejkówny zamierzają udać się na ostatnie w tym roku zakupy. Po drodze spotykają Janusza Pyziaka, niezbyt wyrafinowanego podrywacza, którego Gabrysia zna z zajęć koszykówki. Pyziak ma tylko jeden sposób na podryw – zawsze porównuje obiekty swych westchnień do kwiatu jabłoni. Gabrysia, choć oporna na jego podryw, zgadza się przyjść z nim na wieczorną prywatkę u swojej kuzynki Joanny. Całą zabawę psuje wiadomość o trafieniu mamy Gabrysi do szpitala.
Teraz to Gabrysia musi zająć się całym domem i opieką nad młodszym rodzeństwem, a także przejąć wszystkie domowe obowiązki. Niestety ich nadmiar przytłacza nastolatkę, która nie może sobie ze wszystkim poradzić i w efekcie zaniedbuje też szkołę. Przyjaciele postanawiają jej nieco ulżyć i przychodzą do niej oferując pomoc. W trakcie jednego z takich spotkań Borejkówna wpada na pomysł, by założyć grupę dyskusyjną Eksperymentalny Sygnał Dobra, która będzie zajmowała się wysyłaniem przypadkowym osobom szczerego uśmiechu. W tak prosty sposób można bowiem okazywać innym ciepło, zainteresowanie i szczerą sympatię, a ponadto nic to nie kosztuje. Na czele założonej grupy staje prezes Aniela Kowalik. Wkrótce odbywa się też u niej
