Przyjaźń pomiędzy Danusią i Elzą to główny wątek utworu. Dziewczynki poznają się przypadkiem. Danusia jest świadkiem ataku Piotrka na Elzę. Odważnie broni prześladowanej nieznajomej i wdaje się w bójkę z silniejszym od siebie chłopcem. Podczas kolejnych spotkań zauważa, że Elza jest niewidoma. To wzbudza w niej współczucie i chęć zaopiekowania się sympatyczną koleżanką. Zachowanie Elzy – jej radość, ufność i zadowolenie z życia, pomimo cierpienia – zawstydza Danusię. Bohaterka postanawia zrobić wszystko, by Elza czuła się bezpieczna i szczęśliwa. Od momentu pierwszego spotkania Danusia zmienia także swoje postępowanie wobec otoczenia – pani Ady, Franciszki, Artura, a nawet wobec psa Smoka. Wspólne zabawy, wycieczki i długie rozmowy pozwalają dziewczynkom wesoło spędzić cały miesiąc wakacji. Elza zyskuje wierną towarzyszkę i szansę na odzyskanie wzroku, a Danusia uczy się odpowiedzialności i otwiera na potrzeby drugiego człowieka. Obydwie bohaterki otrzymują od losu bezcenny skarb – prawdziwą przyjaźń.
