Sonety do Laury - Opis sytuacji lirycznej w Sonecie 250

Poeta opisuje proroczy sen, w którym nawiedziła go ukochana Laura. Zwykle jej postać przynosiła ukojenie i pocieszenie. Tym razem zjawa przypomina ostatnie spotkanie, podczas którego obydwoje mieli złe przeczucia. Kobieta wypowiada słowa doprowadzające zakochanego do rozpaczy: ,,Już nie zobaczysz mnie na ziemi więcej”. Podmiot liryczny nie chce pogodzić się z tym, co zobaczył, ale jednocześnie wierzy w prawdopodobieństwo przerażającej wizji (jeśli wierzyć zapiskom Petrarki, 40-letnia Laura zmarła podczas epidemii dżumy w 1353 r.).