Monolog Antenora: Antenor krytykuje postępowanie Aleksandra (Parysa), uważa, że sprowadzenie przez niego Heleny do Troi przyniesie miastu nieszczęście. Bohater wyjawia również, że Parys próbuje przekupywać mieszkańców.
Epeisodion I
Do Antenora dołącza Aleksander. Obaj bohaterowie rozmawiają o zbliżającej się naradzie Trojańczyków, w czasie której ma zapaść decyzja o dalszych losach Heleny i odpowiedzi greckim posłom. Aleksander próbuje przekonać swojego przyjaciela Antenora, żeby opowiedział się za zatrzymaniem Heleny. Ten jednak nie poddaje się manipulacji Aleksandra i stanowczo odmawia.
Pieśń chóru (Stasimon) I
Krytyka nieroztropnych młodzieńców, którzy nie potrafią kierować się rozsądkiem.
Epeisodion II
Helena w rozmowie z Panią Starą zdradza obawy o swoją przyszłość. Uważa, że jej prawowity mąż, Menelaos może ją ukarać nawet śmiercią za nieposłuszeństwo i ucieczkę z Aleksandrem. Helena jest również zawiedziona ludzkim losem, w którym cierpienie przeważa nad szczęściem
Pieśń chóru II
Chór śpiewa o rządzących państwem. Powinni oni mieć świadomość wielkiej odpowiedzialności, jaka na nich ciąży. Czyny rządzących dotyczą bowiem ogółu społeczeństwa.
Epeisodion III
Poseł zdaje Helenie i Pani Starej relację z narady Trojańczyków. Aleksander przekonywał rodaków, że nie należy odprawiać Heleny, ponieważ jest ona darem od samej bogini Afrodyty. Ponadto przytaczał krzywdy, jakich mieszkańcy Troi doznali ze strony Greków. Antenor z kolei ostrzegał rodaków przed wojną, jaka wyniknie z zatrzymania żony Menelaosa w mieście. Ikeaton z kolei opowiedział się za Aleksandrem i wykorzystał stare zatargi z Grekami, by podsycić gniew Trojańczyków. Stwierdził, że jeśli oni mają oddać Helenę, to Grecy powinni zwrócić im Medeę. W końcu większość rady opowiada się za zatrzymaniem żony Menelaosa w mieście.
Epeisodion IV
Greccy posłowie przybyli do Troi – Ulisses i Menelaos wyrażają swoje niezadowolenie z decyzji rady Trojańczyków i zapowiadają wojnę.
Pieśń chóru III
Chór przypomina historię uprowadzenia Heleny ze Sparty przez Aleksandra i zapowiada upadek Troi.
Epeisodion V
Priam rozmawia z Antenorem o zbliżającej się wojnie. Ich dialog przerywa Kasandra, córka Priama obdarzona darem jasnowidzenia, która obwieszcza nadchodzącą klęskę Troi. Dziewczyna mówi o łani, która sprowadza na miasto wielkie nieszczęście. Ową łanią jest Helena. Ponadto Kasandra ma symboliczną wizję śmierci Hektora i zbezczeszczenia jego zwłok przez Achillesa. Wieszczka przepowiada również koniec Achillesa i podstęp Greków z drewnianym koniem.
Epilog
Priam mimo ostrzeżeń Antenora nie daje wiary przepowiedniom Kasandry, uważa ją bowiem za szaloną. Jednocześnie okazuje się, że schwytano greckiego żołnierza, który wyjawił, że wojska greckie pod wodzą Agamemnona właśnie dotarły pod Troję. Król zarządza przygotowanie obrony, a Antenor doradza atak.
