Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
ZAMKNIJ X

Ronja, córka zbójnika - Problematyka

pokazuje również, że nieodłącznym i nieuniknionym etapem ludzkiej egzystencji jest okres młodzieńczego buntu. Każdy z nas go przechodzi i za sprawą swojego instynktu odczuwa potrzebę negowania wszelkich norm i zasad. Dzieje się tak dlatego, że człowiek z  natury dąży do samookreślenia i poznania granic swoich możliwości i swojego jestestwa. Z chwilą podniesienia buntu zauważa, że może okazać się on potężną siłą, niweczącą dotychczasowe autorytety i podważającą dotychczas uznawane wartości. Człowiek będąc młodym i niedoświadczonym, nie ma jeszcze świadomości, jaką rolę w jego życiu może tak naprawdę odegrać bunt. Okazuje się bowiem, że bunt może odkryć prawdę o świecie i o nas samych.

Astrid Lindgren daleka jest jednak od postawienia tezy, że ciekawość świata jest czymś złym. Stara się raczej uświadomić nam, że ten proces jest naturalny i że poprzedza on dojrzewanie człowieka do pełnego poznania siebie. Autorka nie pozostawia jednak buntu swoich bohaterów naturalnemu biegowi, a pokazuje, że buntownicza postawa może przynieść wiele dobra i odmienić dotychczas złe czy niepełne postrzeganie rzeczywistości (to Ronja i Birk odnajdują granice między dobrem i złem oraz nakłaniają swoich rodziców do zastanowienia się nad dotychczasowym postępowaniem). Dzieci podążając za naturalnym instynktem, starają się znaleźć odpowiedź na najbardziej istotne w życiu pytania. Czynią to bez pomocy dorosłych, a nawet wbrew ich woli. Lindgren uświadamia nam też, że człowiek musi przejść etap wewnętrznej rewolucji, by w pełni poznać siebie i odmienić (lub też wzbogacić) swoje życie.

Ronja i Birk musieli przejść ten ważny etap, aby ich dobra natura mogła ukazać się światu w pełnej krasie, zamieniając młodzieńczy bunt w bunt „dojrzały”, w którym „nie” nie jest tylko bezwartościową negacją, ale stanowi


Komentarze

    8 + 2 =