Romeo i Julia - Motyw miłości nieszczęśliwej

Główny motyw utworu Szekspira. Różnica w klasycznym pojmowaniu tego pojęcia (np. w postaci Wertera czy innych bohaterów, którzy kochając, byli skazani na samotność) polega jednak na tym, że dotyczy dwójki bohaterów i jest uczuciem odwzajemnionym. Powinności rodzinne nie pozwalają młodym kochankom na znalezienie szczęścia u boku drugiej osoby, co jest najważniejszą przyczyną ich tragedii. Wyjawienie ich miłości, spotkałoby się zapewne nie tylko z niezrozumieniem ze strony bliskich, ale być może z gorszymi konsekwencjami. Romeo i Julia skazani są więc na ciągłe ukrywanie uczuć, potajemne schadzki, działanie na własną rękę i brak poparcia dla własnych decyzji, których nawet nie mogą nikomu zdradzić. Dodatkowym „gwoździem do trumny” (dosłownie i w przenośni) jest nierozważne zachowanie Romea (zabicie Tybalta), co skazuje go na wygnanie, a tym samym na długą rozłąkę z ukochaną. Przeciwności piętrzą się coraz bardziej, Julia jest na siłę „wpychana” w ramiona innego, dochodzi do niezaplanowanej i fatalnej w skutki pomyłki, która prowadzi bohaterów do samobójczej śmierci.

Wartą zwrócenia uwagi, jednak abstrahującą od głównego wątku kwestią, jest wcześniejsza miłość Romea do Rozaliny, rzekomo również nieszczęśliwa. Jest to jednak bardzo sporny wątek, ponieważ wydaje się, że Romeo tak naprawdę jedynie kreuje się na nieszczęśliwego kochanka, którego luba nie może obdarować uczuciem, podczas gdy być może łączy ich romans daleko odchodzący od założeń nieszczęśliwej i niespełnionej miłości. Można dostrzec u bohatera sztuczność i niepotrzebne dramatyzowanie, co na szczęście zmienia się z chwilą poznania Julii, choć i wtedy zdarza mu się przesadzać z deklamacją.