STRESZCZENIE

AKT I

Scena I

„Makbet z naszych ust dowie się o swych losach” zapowiadają trzy wiedźmy. Uroku tej scenie dodaje burzowa sceneria i pełne grozy wrzosowisko.

Scena II

Scena II poświęcona jest bitwie pod Forres, z której relację zdają posłańcy. Dowiadujemy się, iż w chwili gdy szala zwycięstwa przechylała się już na stronę wrogów Makbet odznaczył się niezwykłym męstwem i zbuntowana szlachta szkocko - irlandzka musiała pogodzić się z przegraną. O dokonaniach Makbeta informowany jest również król wraz z synami Malkolmem i Donalbeinem.

Scena III

Makbet wraz ze swoim przyjacielem Bankiem powracają do zamku po zwycięskiej bitwie. Na drodze witają ich trzy czarownice obdarzając ich tytułami, które dopiero mają otrzymać. Makbet dowiaduje się od czarownic, że w niedługim czasie otrzyma tytuł pana Kawdoru, obejmie panowanie na zamku Glamis, a w przyszłości zostanie królem całej Szkocji. Czarownice poruszają temat również drugiego rycerza. Oznajmiają, iż zostanie on ojcem królewskich dzieci. Rycerze nie kryją zdziwienia. Niestety spotkanie przerywają panowie szkoccy, którzy wyruszyli na powitanie dzielnych wojowników. Rosse i Angus informują Makbeta, że król nadał mu tytuł tana, a także darował posiadłość. Mężczyźni dowiadują się, że poprzedni pan Kawdoru zdradził króla spiskując z wrogami. Makbet przypomina sobie słowa czarownic. Zastanawia się czy dalsza część przepowiedni faktycznie się spełni. Zaczyna wierzyć, iż czeka go wspaniała przyszłość, ale uważa, że losowi trzeba pomóc. Myśli: „Chcieli los, abym był królem, niech mię bez przyczynienia się mojego ukoronuje”. Banko w przeciwieństwie do przyjaciela myśli logicznie i sceptycznie odnosi się do tego typu rozważań.

Scena IV

Bohaterowie docierają na zamek i kończą