AKT I
Scena pierwsza
Horacjo, Bernardo i Marcellus pełnią nocną straż na zamku w Elsynorze. Nagle ukazuje im się duch poprzedniego króla, ojca Hamleta, jednak nic nie mówi i po chwili odchodzi. Wartownicy rozmawiają o przygotowaniach do wojny z Norwegią. Potem duch zjawia się ponownie, a Horacjo próbuje go zmusić, żeby się odezwał. Niestety zbliża się ranek, słychać pianie koguta i duch znika. Wartownicy postanawiają powiadomić o wszystkim Hamleta.
Scena druga
Król Klaudiusz i Gertruda proszą Hamleta, by przestał rozpaczać po ojcu, bo czas żałoby minął. Kiedy Hamlet zostaje sam, złości się, że jego matka, Gertruda, poślubiła brata jego ojca, Klaudiusza, zaledwie miesiąc po pogrzebie swojego pierwszego męża. Potem rozmawia z wartownikami. Horacjo opowiada mu, że poprzedniej nocy widzieli ducha ojca Hamleta. Książę postanawia więc przyjść na nocną wartę, żeby zobaczyć ojca.
Scena trzecia
Laertes wsiada na statek do Francji. Żegna go jego siostra Ofelia. Laertes prosi, by nie dała się omamić czułymi słowami Hamleta, bo książę jest niestały. Nadchodzi Poloniusz, ojciec rodzeństwa. Żegna się z synem, a córce zabrania spotykać się z Hamletem.
Scena czwarta
Hamlet przychodzi w nocy do wartowników. O północy zjawia się duch, który gestem zaprasza Hamleta, żeby poszedł za nim. Wartownicy próbują powstrzymać księcia, ale ten się wyrywa i wychodzi za duchem. Horacjo i Marcellus idą za Hamletem.
Scena piąta
Duch opowiada Hamletowi, że nie stał się tym, czym jest, przez ukąszenie ogrodowej żmii, jak rozpowiada się w całej Danii. Otruł go jego brat, Klaudiusz, a potem uwiódł Gertrudę. Duch żąda, by Hamlet go pomścił, jednak zastrzega, że nic nie może się stać królowej. Duch znika. Do księcia przychodzą Horacjo i Marcellus. Hamlet każe im przysiąc na miecz, że nikomu nie powiedzą ani słowa o tym,
