Staje się główną postacią powieść. Dwudziestoczteroletni chłopak, o
6.niebieskich oczach i ciemnych włosach.
Jest osobą rozdarta pomiędzy obowiązkiem a własnymi przekonaniami. Po wojnie nie chce już dłużej zabijać, tym bardziej, że niemieckiego okupanta nie ma w kraju. Na Szczukę patrzy trochę jak na współrodaka. Chciałby wyjść z podziemia i zacząć normalne życie. Jednak jako żołnierz wie, że nie ma prawa odmówić wykonania rozkazu. Po nocy spędzonej z Krystyną jest jeszcze bardziej pewny swoich racji. Oznajmia, że po zabiciu Szczuki, opuszcza AK.
Dostrzega na świecie inne wartości, niż żołnierska uczciwość, dla których warto żyć, jak na przykład miłość. Chciałby stworzyć własną rodzinę tym bardziej, że praktycznie nie ma własnej. Jedynym ocalałym z wojny jest ojciec, ale wyemigrował do Londynu, reszta zginęła.
Maciek jest osobą bardzo spokojną, zrównoważoną (choć na końcu utworu, to emocje biorą nad nim górę), jakby cichą. Wojna nie zostawiła na nim piętna mordercy, nie fascynuje go siła i zabijanie.
6.niebieskich oczach i ciemnych włosach.
Jest osobą rozdarta pomiędzy obowiązkiem a własnymi przekonaniami. Po wojnie nie chce już dłużej zabijać, tym bardziej, że niemieckiego okupanta nie ma w kraju. Na Szczukę patrzy trochę jak na współrodaka. Chciałby wyjść z podziemia i zacząć normalne życie. Jednak jako żołnierz wie, że nie ma prawa odmówić wykonania rozkazu. Po nocy spędzonej z Krystyną jest jeszcze bardziej pewny swoich racji. Oznajmia, że po zabiciu Szczuki, opuszcza AK.
Dostrzega na świecie inne wartości, niż żołnierska uczciwość, dla których warto żyć, jak na przykład miłość. Chciałby stworzyć własną rodzinę tym bardziej, że praktycznie nie ma własnej. Jedynym ocalałym z wojny jest ojciec, ale wyemigrował do Londynu, reszta zginęła.
Maciek jest osobą bardzo spokojną, zrównoważoną (choć na końcu utworu, to emocje biorą nad nim górę), jakby cichą. Wojna nie zostawiła na nim piętna mordercy, nie fascynuje go siła i zabijanie.
