Scena śmierci jest jedną z najlepszych tego typu w literaturze i ma pokazać, że nawet w ostatecznej chwili życia rycerz średniowieczny zachowuje się dostojnie i przestrzega cnót, które towarzyszyły mu do tej pory.
Obraz zgonu hrabiego łączy się z motywem ars moriendi, czyli sztuki umierania. Był pełen patosu i ukrytych symboli, a sam Roland został scharakteryzowany na postać Chrystusa. Obaj umierają na wzgórzu, a Roland wznosi ku niebu rękawicę, co jest wyrazem chrześcijańskiego poddania się Bogu.
Warto podkreślić przyczynę śmierci Rolanda. Hrabia bowiem ginie przez zdradę Ganelona. Motyw ten został zaczerpnięty ze starożytności, antycznego herosa bowiem zabić mogła tylko zdrada (w literaturze ten sposób zdrady nazywany jest zdradą heroiczną). Nic innego nie mogłoby prawdopodobnie zabić bohatera, który wykazywał się nadludzką siłą i wytrzymałością.
W czasach średniowiecza śmierć podczas walki z poganami uważana była za śmierć męczeńską, która gwarantowała zbawienie. W „Pieśni o Rolandzie” aniołowie i święci od razu przenoszą duszę bohatera do raju.
Obraz zgonu hrabiego łączy się z motywem ars moriendi, czyli sztuki umierania. Był pełen patosu i ukrytych symboli, a sam Roland został scharakteryzowany na postać Chrystusa. Obaj umierają na wzgórzu, a Roland wznosi ku niebu rękawicę, co jest wyrazem chrześcijańskiego poddania się Bogu.
Warto podkreślić przyczynę śmierci Rolanda. Hrabia bowiem ginie przez zdradę Ganelona. Motyw ten został zaczerpnięty ze starożytności, antycznego herosa bowiem zabić mogła tylko zdrada (w literaturze ten sposób zdrady nazywany jest zdradą heroiczną). Nic innego nie mogłoby prawdopodobnie zabić bohatera, który wykazywał się nadludzką siłą i wytrzymałością.
W czasach średniowiecza śmierć podczas walki z poganami uważana była za śmierć męczeńską, która gwarantowała zbawienie. W „Pieśni o Rolandzie” aniołowie i święci od razu przenoszą duszę bohatera do raju.
