Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
ZAMKNIJ X

Średniowiecze

Nazwa „średniowiecze” wywodzi się z łacińskiego sformułowania: „medium aevum”, czyli wiek średni. Tak w XV i XVI wieku mówiono o epoce pomiędzy starożytnością i renesansem. Współcześnie nazwę „mediewista” stosuje się mówiąc o badaczu kultury średniowiecza.
Średniowiecze w Europie trwało ponad 10, a w Polsce 5 wieków.

Ideologią średniowiecza był teocentryzm, czyli podporządkowanie Bogu wszystkich ludzkich spraw. Bóg, i wszystko, co było z nim związane, stał w centrum działań, poszukiwań i zainteresowań ówczesnego człowieka. Pierwiastki religijne miały też dominujący wpływ na naukę, literaturę i sztukę średniowiecza.
   

Filozofia średniowiecza

1.    Augustynizm – koncepcja św. Augustyna (354-430). Oficjalna filozofia katolicka przed tomizmem. Człowiek jest zawieszony pomiędzy Ziemią a Niebem, dobrem a złem. Celem życia człowieka jest poznanie Boga i swej duszy. Jedynie w Bogu można znaleźć prawdziwe szczęście, bo to od Niego zależy ludzki los. To od Boga zależy kto dostąpi szczęścia duszy oraz Bożej koncepcji zbawienia świata. Wartości wewnętrzne to miernik wielkości człowieka.
2.      Tomizm – kierunek filozoficzny opracowany przez Tomasza z Akwinu (1226-1274). Przystosował on filozofię Arystotelesa do potrzeb teologii chrześcijańskiej. W roku 1879 uznano tomizm za oficjalną doktrynę Kościoła katolickiego. Każdy człowiek znajduje się na dokładnie określonym szczeblu tzw. drabiny bytów. Jego przeznaczenie jest usiłowanie wzniesienia się wyżej, przez co musi przez całe życie walczyć z pokusami upadku, prowadzącymi do wynaturzenia jego powołania i istoty. Św. Tomasz opracował 5 dowodów na istnienie Boga:
1. "z ruchu" (ex motu) – skoro świat jest w ruchu, to musi istnieć Bóg jako Czysty Akt, Pierwszy Poruszyciel;
2. "z przyczynowości sprawczej" (ex ratione causae efficientis) – istnieją


Komentarze

    3 + 9 =