Kronika Galla Anonima - streszczenie

Księga I

Na postrzyżyny synów złego władcy Popiela w Gnieźnie przybywają dwaj niezaproszeni goście, którzy zostają natychmiast wyrzuceni. Trafiają oni do chaty Piasta i Rzepki, którzy przyjmują ich w gościnę, mimo tego, iż są ubodzy. Zdarza się cud - z uczty u Popiela znika jedzenie, natomiast w domku Piasta pomnaża się ono. Piastowi wkrótce rodzi się syn, któremu nadają imię Siemowit. Kariera Siemowita wynosi go na godność polskiego władcy, zaś Popiel wkrótce ginie w swojej wieży - zjedzony przez myszy. Siemowit jest władcą dobrym, tak jak i jego syn Lestek, a po nim Siemomysł. Siemomysłowi rodzi się syn imieniem Mieszko.
    Radość rodziców Mieszka przyćmiewa fakt, iż jest on ślepy, ale po siedmiu latach od urodzenia odzyskuje on wzrok, co tłumaczy się tym, iż przez Mieszka Polska ma zostać oświecona i wyniesiona ponad inne kraje. Mieszko żeni się z Dąbrówką, czeską księżniczką, a w 966 roku chrzci się i przyjmuje chrześcijaństwo jako obowiązującą w Polsce religię. Młodej parze rodzi się syn Bolesław zwany Chrobrym. Wymienia się wielkie czyny Bolesława, m.in.: podbicie Czech i Moraw, zwycięstwo nad Węgrami, powiększenie granic kraju aż po Dunaj, szerzenie wiary, zakładanie biskupstw i fundowanie kościołów. Zaprasza on św. Wojciecha na misję, a po jego śmierci wykupuje jego ciało za tyle złote, ile ono ważyło. Zwłoki składa w Gnieźnie, dokąd przybywa złożyć mu hołd cesarz Otto Rudy. Zawiązują przymierze i przyjaźń, Otton podaruje Bolesławowi diadem cesarski, gwóźdź z krzyża świętego i włócznię świętego Maurycego.
    Władca Polski pragnął ożenić się z siostrą króla Rusi, ale odmówiono mu tej łaski, więc w odwecie najechał na Ruś, pojechał do Kijowa i uderzył mieczem w Złotą Bramę na znak zdobycia miasta i ręki wybranki. Król Rusi uciekł w hańbie, także jego siostra została