„Zaczyna się pochwała stworzenia, którą wyśpiewał święty Franciszek złożony chorobą u świętego Damiana"
Pieśń, którą śpiewa Franciszek, jest skierowana do Boga, Który jest chwalony przez wszystko, co stworzył, np. słońce, księżyc, wodę, plony ziemi, nawet śmierć cielesna. Wszystkie elementy natury sławią Stworzyciela, dlatego że człowiek także jest częścią przyrody i robi to wraz z nimi. Hymn zakończony jest poleceniem, by wszystkie stworzenia chwaliły Pana, dziękowały Mu i służyły z pokorą.
Pieśń śpiewana przez Franciszka jest jednym z najstarszych zabytków włoskiego dziedzictwa kulturowego i jednym z pierwszych utworów poezji franciszkańskiej. Posiada zmienną rytmikę i dokładne rytmy. Został spisany w 1225, podyktował go święty Franciszek któremuś z towarzyszy. Przed śmiercią napisał zakończenie i polecił je dołączyć do reszty tekstu. Według legendy pragnął, by hymn poprawił brat Pacifico i by śpiewali go „trubadurzy boży”.
"Zaczynają się Kwiatki św. Franciszka"
1.Rozdział zapowiada czyny świętego Franciszka i jego uczniów. Bracia franciszkanie żyli naśladując osobę Chrystusa - służyli innym ludziom w pokorze i ubóstwie. Wyróżniali się wieloma cechami, które przypominały postaci poszczególnych proroków i świętych: Franciszek, jak Jezus, wybrał dwunastu towarzyszy. Jan z Kapelli przypominał Judasza, ponieważ tak jak on powiesił się. Świętego Pawła przypominał św. Idzi, ponieważ obaj doznali podobnego nawrócenia. Filip, jak i Izajasz, został dotknięty ognistym węglem przez anioła. Sylwester przypominał Mojżesza (bo rozmawiał z Bogiem jak z przyjacielem), Bernard - Jana Ewangelistę (bo posiadali mądrość i wykładali Pismo Święte), Rufin został świętym jeszcze za życia.
2.Ta część opisuje żywot Bernarda z Asyżu. Był on szlachetnie urodzonym i bardzo bogatym człowiekiem,
