Opowiadanie Marka Hłaski „Pierwszy krok w chmurach” po raz pierwszy ukazało się w zbiorze opowiadań w roku 1956 pod tym samym tytułem. Nie oznacza to że Hłasko nie pisywał nic wcześniej. Był dziennikarzem „Trybuny Ludowej”, korespondentem czasopisma „Po prostu”, opowiadania ze zbioru ukazywały się również w innych czasopismach. Jednak to właśnie zbiór owych opowiadań należy uznać, za literacki debiut. Opowiadania stały się wydawniczym sukcesem, przyczyniły się również do powstania literackiej legendy Marka Hłaski.
Hłasko w swoim opowiadaniu zrywa z propagowaniem mitu socjalistycznej utopii i opisuje w sposób autentyczny szarą, byle jaką rzeczywistość połowy lat 50 – tych. Po latach literatury socrealistycznej, która miała za zadanie gloryfikować socjalizm w Polsce taki sposób pisania świadczy o świeżym, nowatorskim spojrzeniu na Polskę powojenną.
Opowiadanie Hłaski mogło ukazać się drukiem dzięki odwilży, która nastąpiła po śmierci Stalina. Jest znakiem pewnego rozluźnienia oraz efektem lekkiego otwarcia się Polski na Zachód. Treść opowiadania porusza temat zła, które jest w każdym człowieku. Oraz do jakich złych rzeczy mogą być zdolni ludzie, dla których życie stało się nudne, bezbarwne i mało interesujące. W opowiadaniu mamy konfrontację niewinnej miłości dwojga młodych ludzi, którzy niejako przez przypadek mają za zadanie dostarczyć rozrywki zgorzkniałym i znudzonym robotnikom. W opowiadaniu jedna najważniejszych chwil w życiu człowieka: skosztowanie po raz pierwszy fizycznej miłości z ukochaną osobą, nieprzypadkowo porównana do pierwszego kroku w chmurach kończy się upokorzeniem ze strony robotników, którzy z braku lepszego zajęcia podglądali zakochanych.
Hłasko w swoim opowiadaniu zrywa z propagowaniem mitu socjalistycznej utopii i opisuje w sposób autentyczny szarą, byle jaką rzeczywistość połowy lat 50 – tych. Po latach literatury socrealistycznej, która miała za zadanie gloryfikować socjalizm w Polsce taki sposób pisania świadczy o świeżym, nowatorskim spojrzeniu na Polskę powojenną.
Opowiadanie Hłaski mogło ukazać się drukiem dzięki odwilży, która nastąpiła po śmierci Stalina. Jest znakiem pewnego rozluźnienia oraz efektem lekkiego otwarcia się Polski na Zachód. Treść opowiadania porusza temat zła, które jest w każdym człowieku. Oraz do jakich złych rzeczy mogą być zdolni ludzie, dla których życie stało się nudne, bezbarwne i mało interesujące. W opowiadaniu mamy konfrontację niewinnej miłości dwojga młodych ludzi, którzy niejako przez przypadek mają za zadanie dostarczyć rozrywki zgorzkniałym i znudzonym robotnikom. W opowiadaniu jedna najważniejszych chwil w życiu człowieka: skosztowanie po raz pierwszy fizycznej miłości z ukochaną osobą, nieprzypadkowo porównana do pierwszego kroku w chmurach kończy się upokorzeniem ze strony robotników, którzy z braku lepszego zajęcia podglądali zakochanych.
