Matka Szymona. Kobieta łagodna, cierpliwa i niezwykle pracowita. Poddaje się woli męża, ale w razie potrzeby potrafi wyrazić swoją opinię, jak chociażby w momencie obrony małego Szymka. Jest bardzo religijna, dba o kultywowanie dawnych zwyczajów, obrzędów i tradycji. Kocha swych synów, jest wyrozumiała i troskliwa. Opłakuje odejście z domu każdego z trzech braci, rozpacza nad zgubnym nałogiem Szymona. Umiera po długiej chorobie.