Młode są dzieci Róży oraz jej zięć i synowa, ona sama zaś tęskni za własną młodością. Okres ten ukazany jest w powieści jako czas, kiedy kobieta ma urodę, powodzenie, siłę, żeby odnosić sukces. Ale jednocześnie wszyscy ci ludzie są w jakiś sposób nieszczęśliwi, wszyscy przeżywają nieszczęśliwa miłość – lub raczej rezygnują z uczuć na rzecz rozsądku. Młodość jest tu więc spowinowacona z intensywną pracą, robieniem kariery; jest czasem do pewnego stopnia zmarnowanym z powodu braku umiejętności życia.
