Krysia Wańkowicz przychodzi na świat w 1919 roku. Przed narodzinami dziewczynki, jej matka – Zofia Wańkowiczowa – dowiaduje się o śmierci swych dwóch braci. Rodzina pisarza mieszka w Warszawie przy ulicy Elektoralnej. Krysia to słabe i chorowite dziecko. Rodzice walczą o jej zdrowie przez pierwsze trzy lata jej życia. Na krótki czas rodzina Wańkowiczów przenosi się do wiejskiego domu Tola – brata pisarza. Marta Wańkowicz, nazwana przez starszą siostrę „Tili”, rodzi się w majątku Prochy, będącym wtedy własnością Marii Wańkowicz. Mały „Tirliporek” to psotne i wesołe dziecko, ciekawe otaczającego go świata. Autor powieści opisuje szczegółowo pierwsze kroki córek w świecie – pierwsze wypowiadane słowa, ulubione zabawy, psoty. Dziewczynki dorastają w towarzystwie kuzynostwa (dzieci Tola Wańkowicza) – Jura, Hani, Roma, Irenki. Po powrocie do Warszawy młoda rodzina boryka się z problemami finansowymi. Wańkowicz postanawia zarabiać jako autor sloganów reklamowych.
Mieszkanie na Elektoralnej przytłacza swą szarością i smutkiem. Nie przeszkadza to jednak dzieciom (i ojcu) w wymyślaniu coraz ciekawszych zabaw. Krysia i Marta uwielbiają bawić się w „lokomotywę” (przesiadki na stacjach „Kłujewo”, „Całuski”, „Szczypin”), śpiewać piosenki, tworzyć zabawne wierszyki. Dzieci z uwagą przysłuchują się bajkom i całkiem „dorosłym” powieściom („Trylogia” Sienkiewicza) czytanym przez ojca na dobranoc. Już w pierwszych latach życia kształtują się silne charaktery obydwu córek Wańkowiczów. Krysia jest opanowana, ciekawska i uparta (rodzina nadaje jej przydomek „Pyton” od ciągłego wypytywania). „Tili” to wesołe, beztroskie dziecko, starające się za wszelką cenę dorównać starszej siostrze. Ojciec nazywa ją „Chłopkiem-Roztropkiem”. Dziewczynki spędzają lato na wsi – w Bezku (Chełmszczyzna) u „przyszywanej”
Mieszkanie na Elektoralnej przytłacza swą szarością i smutkiem. Nie przeszkadza to jednak dzieciom (i ojcu) w wymyślaniu coraz ciekawszych zabaw. Krysia i Marta uwielbiają bawić się w „lokomotywę” (przesiadki na stacjach „Kłujewo”, „Całuski”, „Szczypin”), śpiewać piosenki, tworzyć zabawne wierszyki. Dzieci z uwagą przysłuchują się bajkom i całkiem „dorosłym” powieściom („Trylogia” Sienkiewicza) czytanym przez ojca na dobranoc. Już w pierwszych latach życia kształtują się silne charaktery obydwu córek Wańkowiczów. Krysia jest opanowana, ciekawska i uparta (rodzina nadaje jej przydomek „Pyton” od ciągłego wypytywania). „Tili” to wesołe, beztroskie dziecko, starające się za wszelką cenę dorównać starszej siostrze. Ojciec nazywa ją „Chłopkiem-Roztropkiem”. Dziewczynki spędzają lato na wsi – w Bezku (Chełmszczyzna) u „przyszywanej”
