Wybranym weselnikom ukazują się duchy przeszłości. Przed ich przyjściem zjawia się Chochoł, którego obecność przenosi akcję z planu realistycznego na fantastyczny. Poszczególne osoby-zjawy są realizacją tego, co zapowiada Chochoł: „Co się w duszy komu gra,/ co kto w swoich widzi snach”. Uosabiają niezrealizowane pragnienia, zaprzepaszczone szanse, wyrzuty sumienia. Autor wykorzystał je jako narzędzie do swego rodzaju literackiej psychoanalizy, która ma wymiar nie tylko indywidualny, ale także narodowy i społeczny.
