żalił się do Boga za co ten go tak pokarał, że odebrał mu nie tylko towarzyszy wyprawy ale także i możliwość powrotu do domu. Udaje się kolejny raz w głąb wyspy na poszukiwanie żywności – udaje mu się zdobyć banany, kukurydzę, orzechy laskowe. Każdego kolejnego dnia zdobywa nowe owoce lub rośliny, którymi urozmaica sobie posiłek. Potrafi także zrobić łuk i sieć na ryby. Nie potrafi jednak ugotować upolowanej zwierzyny. Którejś nocy, Robinson ma dziwny sen a gdy się budzi okazuje się iż w jego jaskini zjawiają się dwie kozy. Zadowolony buduje dla nich zagrodę i opiekuje się nimi i tak mijają kolejne dni.
Crusoe – być może z braku odpowiedniej żywności – zapada na tropikalną chorobę i traci przytomność. Gdy odzyskuje zdrowie, ku jego radości stwierdza pojawienie się nowego przybysza – jest nim młode koźlątko, które przyszło na świat w czasie jego choroby. Młodzieniec włącza do swej diety kozie mleko.
Pewnego dnia na brzegu znajduje krzemień dzięki któremu udaje mu się rozpalić ognisko i sporządzić strawę z królika. Znajduje także kawałek soli, dzięki czemu jego potrawy stają się o wiele smaczniejsze.
Robinsonowi towarzyszą na wyspie nie tylko kozy. Zaprzyjaźnia się on i oswaja papugę, którą uczy ludzkiej mowy.
Pewnego dnia nasz bohater odnajduje na wyspie ślad ludzkiej stopy. Z jednej strony cieszy go to z drugiej przeraża bo nie wie czyje to mogą być ślady – przyjaciela czy też wroga. W nocy słyszy wystrzały z armaty, nazajutrz rano odnajduje wrak żaglowca. Podpływa do niego ale po bliższych oględzinach stwierdza, iż nikt z załogi nie ocalał, prócz psa. Crusoe zabiera więc ze statku zwierzaka oraz to co najbardziej będzie mu przydatne – mapy, lunety, narzędzia, żywność, złoto oraz broń. Na statku znajduje także pióro, atrament oraz papier i postanawia spisać
