Pierwsza część utworu obejmuje dzieciństwo Wendy i jej braci, a także ich podróż do Nibylandii. Nie wiemy jednak, jak długo tam przebywali, ponieważ czas na wyspie Piotrusia nie ma znaczenia. Z drugiej strony mamy dokładnie określone dni tygodnia, a nawet niekiedy godziny odmierzane przez tykający zegar w brzuchu krokodyla. Koniec pierwszej części to wycieczka w przyszłość w stosunku do wcześniejszych wydarzeń. Widzimy dorosłą Wendy oraz jej przyjaciół, którzy stali się poważnymi urzędnikami. Narrator wspomina też o jej córce, wnuczce i kolejnych pokoleniach, dlatego zakończenie utworu w określonych czasie nie istnieje.
Nie wiemy również jak to się przedstawia w drugiej części utworu, ponieważ zatrzymujemy się w momencie, gdy Piotruś jako siedmiodniowe niemowlę ucieka z domu i na tym jego dorastanie się kończy. Wiemy natomiast o zmieniających się porach roku, co może sugerować, że akcja obejmuje miesiące, a może nawet lata.
Jeśli chodzi o miejsce akcji, podzielone jest ono na dwa obszary: realistyczny i fantastyczny.
Obszar realistyczny to oczywiście dom państwa Darling pod numerem czternastym, ale także Ogrody Kensingstońskie, w których bawią się dzieci i spacerują ich opiekunowie.
Obszar fantastyczny stanowi natomiast Nibylandia – tajemnicza wyspa, na której mieszka Piotruś Pan (już po opuszczeniu Ogrodów Kensingstońskich) oraz na którą każdej nocy udają się we śnie żądne przygód dzieci. Jest to miejsce piękne, gdzie spełniają się wszystkie marzenia, ale zarazem niebezpieczne, bo pełne piratów, krokodyli i całego mnóstwa dzikich zwierząt.
Za miejsce fantastyczne można uważać również ptasią wyspę, na której początkowo mieszka Piotruś. Znajduje się ona już poza obszarem Ogrodów. Tam właśnie przychodzą na świat pisklęta różnych ptaków, które następnie odsyła się do ludzi, gdzie zamieniają się w chłopców i dziewczynki.
