Pani Bovary - Recepcja powieści

Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach gazety „La Revue de Paris” od 1 października do 15 grudnia 1856 roku. Druk powieści w prasie skończył się oskarżeniem autora i wydawców o występowanie przeciw obyczajowości. Wyrok sądu był jednak uniewinniający. Zainteresowanie książką wzrosło jeszcze bardziej po rozprawie sądowej. Jeszcze przed zamknięciem rozprawy prawa prawo do wydania powieści zakupiła firma Lèvy. Powieść Flauberta została opublikowana w charakterystycznej zielonej okładce wydawnictwa, 30 kwietnia 1857 roku. Wybuchła społeczna dyskusja na temat treści książki. Zarzucano Flaubertowi przede wszystkim propagowanie cudzołóstwa. Ale od pojawienia się na mapie europejskiej literatury „Pani Bovary” nic nie było już takie, jak wcześniej. Powieść miała dać świadomość nowemu kierunkowi, określonego realizmem. Jak napisał Jan Parandowski w przedmowie do polskiego wydania powieści z 1984 roku (przeł. Aniela Micińska): „Madame Bovary” była arcydziełem tego rodzaju powieści, które chciały przedstawić życie w złudzeniu jakiejś metafizycznej niezależności od osoby autora. I środki do tego celu, wszystkie zabiegi techniczne Flaubert udoskonalił w sposób nieprzewyższony. Nie było dotychczas powieści o tak doskonałej kompozycji, o tak wybornym opracowaniu szczegółów, a historii stylu przybyła nowa karta. Dziś z odległości stulecia, które w każdej literaturze zgromadziło rzeczy będące jej słuszną dumą i sławą, „Madame Bovary” pozostaje tym, czym była w dniu swego pojawienia się: pierwszą powieścią świata”. „Pani Bovary” jest uznawana dzisiaj przez literaturoznawców za pierwowzór powieści realistycznej.