Wiersz jednozwrotkowy, ma piętnaście wersów. Utwór zaczyna się i kończy tym samym stwierdzeniem – „między nami nic nie było”. O ile pierwszy raz zastosowane zdanie nie budzi wątpliwości, podmiot liryczny opisuje nieudany związek, właściwie nieudaną próbę nawiązania miłości, to ostatnie zdanie jest gorzką puentą. Z wcześniejszych wersów wyraźnie wynika, że była to co najmniej miłość platoniczna, jeśli nie prawdziwe uczucie. Porównajmy:
„między nami nic nie było,
Żadnych zwierzeń, wyznań żadnych,
Nic nas z sobą nie łączyło...
I teraz następuje wyliczenie:
„Prócz wiosennych marzeń zdradnych
Prócz tych woni, barw i blasków,
Unoszących się w przestrzeni,
Prócz szumiących śpiewem lasków,
I tej świeżej
łąk zieleni;
Prócz tych kaskad i potoków,
zraszających każdy parów
Widać wyraźnie, że związek, choć zapewne przelotny i platoniczny, wiele znaczył dla bohaterów. Bardzo prawdopodobne, choć to tylko przypuszczenie nie poparte żadnymi dowodami, że wiersz ma formę odpowiedzi na słowa kobiety, zaprzeczającej istnieniu miłości.
Podmiot liryczny wiersza ma formę pierwszoosobową, utwór jest przykładem liryki bezpośredniej.
„między nami nic nie było,
Żadnych zwierzeń, wyznań żadnych,
Nic nas z sobą nie łączyło...
I teraz następuje wyliczenie:
„Prócz wiosennych marzeń zdradnych
Prócz tych woni, barw i blasków,
Unoszących się w przestrzeni,
Prócz szumiących śpiewem lasków,
I tej świeżej
łąk zieleni;
Prócz tych kaskad i potoków,
zraszających każdy parów
Widać wyraźnie, że związek, choć zapewne przelotny i platoniczny, wiele znaczył dla bohaterów. Bardzo prawdopodobne, choć to tylko przypuszczenie nie poparte żadnymi dowodami, że wiersz ma formę odpowiedzi na słowa kobiety, zaprzeczającej istnieniu miłości.
Podmiot liryczny wiersza ma formę pierwszoosobową, utwór jest przykładem liryki bezpośredniej.
Wiersz jednozwrotkowy, ma piętnaście wersów. Utwór zaczyna się i kończy tym samym stwierdzeniem – „między nami nic nie było”. O ile pierwszy raz zastosowane zdanie nie budzi wątpliwości, podmiot liryczny opisuje nieudany związek, właściwie nieudaną próbę nawiązania miłości, to ostatnie zdanie jest gorzką puentą. Z wcześniejszych wersów wyraźnie wynika, że była to co najmniej miłość platoniczna, jeśli nie prawdziwe uczucie. Porównajmy:
„między nami nic nie było,
Żadnych zwierzeń, wyznań żadnych,
Nic nas z sobą nie łączyło...
I teraz następuje wyliczenie:
„Prócz wiosennych marzeń zdradnych
Prócz tych woni, barw i blasków,
Unoszących się w przestrzeni,
Prócz szumiących śpiewem lasków,
I tej świeżej
łąk zieleni;
Prócz tych kaskad i potoków,
zraszających każdy parów
Widać wyraźnie, że związek, choć zapewne przelotny i platoniczny, wiele znaczył dla bohaterów. Bardzo prawdopodobne, choć to tylko przypuszczenie nie poparte żadnymi dowodami, że wiersz ma formę odpowiedzi na słowa kobiety, zaprzeczającej istnieniu miłości.
Podmiot liryczny wiersza ma formę pierwszoosobową, utwór jest przykładem liryki bezpośredniej.
„między nami nic nie było,
Żadnych zwierzeń, wyznań żadnych,
Nic nas z sobą nie łączyło...
I teraz następuje wyliczenie:
„Prócz wiosennych marzeń zdradnych
Prócz tych woni, barw i blasków,
Unoszących się w przestrzeni,
Prócz szumiących śpiewem lasków,
I tej świeżej
łąk zieleni;
Prócz tych kaskad i potoków,
zraszających każdy parów
Widać wyraźnie, że związek, choć zapewne przelotny i platoniczny, wiele znaczył dla bohaterów. Bardzo prawdopodobne, choć to tylko przypuszczenie nie poparte żadnymi dowodami, że wiersz ma formę odpowiedzi na słowa kobiety, zaprzeczającej istnieniu miłości.
Podmiot liryczny wiersza ma formę pierwszoosobową, utwór jest przykładem liryki bezpośredniej.
